Bu kültür içinde "göz" tam anlamıyla bir fettandır; ne gizlilik ne aşikârlık bilir. Yasaksız bir "imaj müptelâsı/tüketicisi" olmanın sarhoşluğu içinde, her yerde hazır-nâzır "göstergelere, reklâmlara, sergilere, müzelere, filmlere, heykellere, resimlere, fotoğraflara teslim"dir. Bakar ama gerçeği görmez, tam anlamıyla körün körüdür.