Gördüğümüz manzara bizi huzursuz etmeye kâfi geldi. Hayli kalabalık bir cemaat caddelere boşalmış biraz evvel ilan edilen Cumhuriyet’i tes’id ediyorlardı. Meh ü senalar arasında, “Çok yaşa Mustafa Kemal Paşa” nidaları yükseliyordu. Bunları işittiğimizde şaşkın halde birbirlerimize bakakaldık. İhtiyar kalfalar oturup ağlamaya başladı. Bir tanesi de düşüp bayıldı.