En Eski Ahmet Özdemir Sözleri ve Alıntıları
En Eski Ahmet Özdemir sözleri ve alıntılarını, en eski Ahmet Özdemir kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ey Gevheri kimdir vaslına eren
Öğünsün alemde zevkini süren
Dermiş bizden evvel meyvesin deren
Sonu kalmış ama gene bir hoşça.
Ey benim nazlı cananum
Severüm kimseler bilmez
Bir işdür geldi başuma
Çekerüm kimseler bilmez.
Bugün ben bir güzel gördüm
Hilal kaşı keman olmuş
Dili bülbül saçı sümbül
Yanağı erguvan olmuş.
Gevheri der ben bir merdim
Yüreğimden çıkmaz derdim
Sen bir kuzu ben bir kurdum
Seni benden sakınırım
Ol Gevheri gelmeyince
Gonca gülün dermeyince
Ya sen ya ben ölmeyince
Gönül senden ayrılır mı
Bağın duvarından aştım
Kırmızı gülüne koştum
Öptüm sardım helalleştim
Ne bağ duydu ne bağbancı
Bağın kapusunu açtım
Sanasın cennete düştüm
Doldurdum badesin içtim
Ne bağ duydu ne bağbancı
Yaktı beni aşk oduna o yanmaz
Ya ne dersin merhametsiz o yara
Seher oldu feryadımdan uyanmaz
Umarım ki öte bülbül uyara
Dünyada yokken hiç bir günahım
Tanrı'nın bir iyiliğine uğradım geldim
Bir kandil içinde dururken ruhum
Dindarlar cennetine uğradım geldim
Gevheri der bu gidişle ey melek,
Mahvedersin nuru güneşi güzel.
Ayrılık ateşi cismimi yaktı
Ahımın ateşleri göklere çıktı
Özlemli gözümden kanlı yaş aktı
Onun için çöller okyanus oldu gel