Türün yayılması bir kötülüktür
-Bu işlere bağlı olan utanma duygusu bunun bir kanıtıdır-
Ve hiç doğmamak bu açgözlülük ve ıstırap dünyasına gelmekten iyidir.
Her bilimsel hareket bir felsefi hareketi meydana getirir. Her yeni felsefe bilim için bir güç kaynağı olur... Gerçek bilim ve gerçek felsefe her zaman uyuşmuşlardır ve rekabet gibi gelen görünüşler arkasında onların anlaşmaları bugün olabildiği kadar tamdır.
Prensiplerin prensipi Sevgidir, ve unsurlar, sadece bunun aletleri ve bizzat Anlasmazlık, onun zarurî ortağıdır: Bu, kâinatı düşüncenin kanadları üzerinde dolașan, tarif edilmez, görülmez, maddî olmıyan Tanrıdır.
…
Hocanın( Ksenophanes) bu fikirlerini derinleştirerek, Parmenides bunu tamamıyla monist bir sistemin hareket noktası yapıyor. Mademki Tanrı da değişme yoktur Ve Tanrı her şeydir, şu halde bizim değişme (alloiousthai) dediğimiz şey bir görünüş, bir vehimden(doksa) ibarettir ve gerçekten ne olmuş ne Ölmek vardır. Yalnız Ezeli bir ebedi varlık vardır.
…
“Şu halde kesin olmak hiçbir bilime ait bir imtiyaz değildir ve fizikte olduğu gibi matematikte, ahlakta olduğu gibi mantıkta, teorilerde olduğu gibi metotlarda, her şey belirsiz, şüpheli, çekiliştir.”