Çıktım yücesine seyran eyledim
Engininden abaz abaz el gider
Şu giden ellerde gördüm bir gelin
Kadir Mevla'm daha neler halk eder
Telli mahramasın atmış başına
Kudret kalemini çekmiş kaşına
Bir güzel de düşemezse eşine
Ah çektikçe yüreğinden kan gider
Telli mahramasın atmış boynuna
Kendi güzelliğin çekmiş aynına
Bir gececik misafirim koynuna
Ne olursun sermayenden nen gider
Yâr kaldırdın mı sen perdeyi yüzünden
Çıkarttın mı gayrıları gözünden
İkrar verdin niye döndün sözünden
Yalancıda iman kalmaz din gider
Karacoğlan der ki yanan tutuşur
Siyah zülfün mah yüzünde katışır
Gözün durmaz gözümünen didişir
Şol kirpikler birbiriyle cenk eder
İzin ver hey ağam ben de gideyim
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Kuru gazel gibi esip savrulma
Nerde güzel görsen ona çevrilme
Bizim ilde cana kıyar beyler var
Karşıdan karşıya yanar bir ışık
Bunu söyleyenin dilleri âşık
Bir buğday benizli zülfü dolaşık
Gitme diye beni yolda eğler var
Karacaoğlan der ki kendim övmeyim
Taşlar alıp kara bağrım döğmeyim
Güzel sevme derler nasıl sevmeyim
Kaşlar arasında çifte benler var