Nietzsche’nin okurlarının en çok dikkatini çeken karşıtlık, Apolloncu biçimcilik ile Dionysos’cu biçim yoksunu arasındadır. Apollon bireylere etrafında sınırlar çizerek ahenk kazandırmaya çalışan biçim verici bir güçtür; Dionysos ise, Apolloncu eğilim biçimi kadim Mısır’a özgü bir katılık ve soğukluk içinde taşlaştırmasın diye, bu küçük daireleri zaman zaman yıkan güçtür.