Osmanlı Devletinde XVIII. asrın son çeyreğine kadar iç ve dış olmak üzere iki hazine mevcuttu. "Hazine-i Âmire", "Taşra Hazinesi", "Birûn Hazinesi" veya "Divân-ı Hümâyûn Hazinesi" adlarıyla da anılan dış hazine, devlet gelirlerinin toplandığı ve muayyen kanunlarla mahallerine sarf edildiği esas hazine konumundaydı.