Blanchot'tan sonra Hegel'e takmış bir günümüz düşünürü daha.
Kitabın 4 bölümünden ilk ikisinde; #leibniz 'ın 1671'deki kısa taslağı ile Fransız devriminden başlayarak John Stuart Mill, Proudhon, Schumpeter'e ve sosyalizmin kurucu babaları sayılan Robert Owen, Saint Simon ile Karl Marx'a kadar geçen dönemi fikirleri özelinde inceleniyor. Son iki bölümde ise; yazar sosyalizmin 3 önemli ön kabulünün (toplumsal özgürlükte sadece ekonomik alanın baz alınması, mutlak zafere dair tarihsel beklenti ve bir devrimci öznenin daima bulunduğu varsayımı) günümüzde geçerli olmadığını, Fransız devriminde vaat edilip gerçekleşmeyen özgürlük, eşitlik ve kardeşliğin belki bir güncelleme ile gelecekte uygulanacağını tartışır. Ona göre Yenilenmiş Sosyalizm; çıkış noktasındaki eksikliklerden kurtulup Hegel'in işlev farklılıkları ve organizma kuramıyla adapte edilerek, toplumu deneysel keşiflerle pekala ileriye doğru taşıyabilir. Bunun için sadece iktisadi alanda değil, siyasi irade oluşumu ve kişisel ilişkiler alanları ile etkileşim ulusal ve uluslararası bazda şarttır.
Günümüzde uygulanan Neoliberal politikalar altında yaşanan Vahşi kapitalizmin hepiniz farkındasınız. Adeta Fransız devrimi zamanındaki şartlara (o zaman soylular şimdi burjuva) geri döndük. Bırakın toplumsal sınıflamayı tüm kişisel ilişkilerimiz Para (kapital) ile belirleniyor. 'Tarih tekerrürden ibaret' derler ama ülkemizin en zengin burjuvalarından birinin bile bir toplantıda söylediği tek gerçek vardır artık: Bir şeyler yapmalıyız, Sosyalizm yada yeni sistem...
