Sonra bir bakarsın ki o aşk yuvası kalmış dımdızlak. Boş duvarlar, boş parkeler, yıkılan ümitler, ağlayan yürekler... Oturup on ağlar, bir gülersin yaşadıklarına. Gün gelir dava da biter ve yollar ayrılır. Herkes başka bir düzene doğru başlar yol almaya... Bazen aklına gelir; ikinizin de evden almadığı, elini süremediği iki şey: yan yana duran bornozlar ve diş fırçaları... Halbuki ne çok şeye tanık olmuşlardır...
Sayfa 175