Azad Ziya Eren Gönderileri
Azad Ziya Eren kitaplarını, Azad Ziya Eren sözleri ve alıntılarını, Azad Ziya Eren yazarlarını, Azad Ziya Eren yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İpek ki kılıcım ahret ikiziymiş, öptüm!
Sandım, soyum rüzgârdır, soyundum
Tanımadığım suların ipek tenine.
Örtünmek miydi kutsal ölüm mü çırılçıplak?
Kütükteki kireç kadar soğuk çok yol almışım sürüldüğüm duvar dibinden. Geldiğime el, başladığıma kayıp olmuşum. Tek gidiş, milyonlarca gelemeyiş var yaşamışım. Bir sözcükten sıçrar öbürüne yol ve bir tek görüş, görünmeyenlerin önünde kaskatı durur çelik derili sırtıyla, dokunmuşum. Uzaklık, dizginlenmez bir uzaklık isteği. Her şey ve hiçbir şeyin içinde, her şey ve hiçbir şeyin ötesinde, yaşamım ve ölümüm...
uzak bir mesafeden, bekledim ölmeyi..!
ah! derim ki zira taşınıp söylenememiş,
bir sözün anlamıyla hayat gerçekten varolacaktı.
Korkak bir çocuk gibi sayıklıyorum: Ölenlerin damarı mermere düştü!
Sözcükler her yere taşınabilir, her şeye ruh vermeye ehildirler. Yeter ki sürsün bekledikleri beynin, kendiyle diyaloğu içindeki sanrıda. Surlarda gece müziği, açık kapılarda dudaklarım mühürlü.
Onun kucağında, benim gizemli istiridyemin. O zaman bir boğa olacak, kar beyaz topaklanacaktım. Kendimi büyütmek ve taşımak için akrepli topraklara onu. Bilseydim en derin sarıyı oralardan beğenecek. Tutulmuş defterlerin aziz gecesinde, onun sayfalarının uğuldayan ateşiyle yakılacaktım. Bir semender gibi yeniden doğmuş olarak acımdan. Adını, onun adırı bağıracaktım yine de... Çöl.
ruhun en yüksek rakımı ve acının, en derininde senin...
kök buldu
büyüt
onu.
çömel de ruhunu tutayım içime bir kuşun ibiğine dokunur gibi güneşli dedi / aşk sanmak ne aziz bedbahtlıktı göklerden daha göklere çıkmaya uğraşanı.
Şarkı söyleyin, ağlayın, belleği ve ruhu fırlatın, karanlığa değin
Şu anlaşılmaz bedenleri sürükleyin...
Paul Verlaine
Bana bırakmanın güzelliğini neye saymalı
Tüm geceyi?
Nar Çiçeği
Seni içimde buldum. Bıraktım kendimi senden aşağı. Sana düştüm. Her yanım kucak dolusu gözlerin. Senden düştüm. Hangi haliyle anlatsam sözcüklerin. İşte beni deldiğin yerin ardındaki ışık desem. İşte seni aşırdığın kovuğun aşkla iniltisi benden. İşte oluğundaki bambaşka kanın alaşımı.
Sinen ah! Beni seninle çoğaltan toprağın.
Seni içimde elmas buldum. Seni içimde yine buldum kendime anlattım
İçime kaçtığın zamanların ettiğini bir bir.
Seni bir gülün fazla iç adıyla kanamalı
Kaç iklimin toplamı acıdan bir bedenle
Ay ışığının spotunda seyrettim tepende ayevi. Seni güzdü attığın örtünün altında yakalayan
Daralan bir taşhane üzdü beni derisi nemli
Az önce varlığından indim. Arzulu sokaklarından senin. Uçsuz karanlığın bodrumuna. Bir kolumda gözlerinin başkemanı. Tazelemek için aşkı ve acıyı. Ötekinde kanatlarını yaymış bir girdap. Tazelemek için aşkı ve acıyı.
Hayaline yakın uyuyan ben, ani bir illüzyonla Sevgide yarım-örtünmekte hiçbir zarar yok, görecektim.
Yaşlı ve gri yaşadım.
Kim, havada zehir çoğalttı, ve bulutun hilekârlığını sevdi? Ey sevginin hakimi, senin mahkemendeki gölge benim işte!