Bahaeddin Özkişi Gönderileri
Bahaeddin Özkişi kitaplarını, Bahaeddin Özkişi sözleri ve alıntılarını, Bahaeddin Özkişi yazarlarını, Bahaeddin Özkişi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Şu kadar söyleyebilirim, o gerçekten insandır. Zamanımızda hemen hiç türü kalmamış gerçek insan."
Sayfa 29Kitabı okuyor
Bir insan ilk güneş ışıklarıyla bir papatyanın nasıl açıldığını görmeli. Ezilmiş çimen konusunu, kuş seslerini ve arı vızıltılarını, derisini hızla ürperten ilk sıcaklığı bilmeli insan.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Her güzel şeyi bana o gösterir veya onun işaretiyle herşey güzel olurdu.
Sayfa 23Kitabı okuyor
Ben göğsüne sıkıca bastırılmış öylece dururdum. Zaman geçmesin isterdim. Ama zaman, başımı gömdüğüm göğsünde, kalp sesinden adımlarıyla geçerdi.
Sayfa 18Kitabı okuyor
Gerçi şeytan bazen elimiz olur can eriklerine, narlara, ayvalara uzanırdı. Bazen eskici Yahudi kılığına bürünür, onu bu şekliyle de tanıyan büyüklerimize "Ah Şeytan" dedirtir, bazen okulu gözümüzde kötüler, yeşil kırların okuldan daha iyi olduğunu ya da köpeklerin kuyruğuna teneke bağlamanın ders çalışmaktan daha eğlenceli olduğunu söylerdi. Yani şeytan yabancımız olmak bir yana, bir bakıma yakın tanıdığımızdı. Ne var ki bu defa durum daha değişik gibiydi. Çünkü bu şeytan, eskiden beri tanıdığımıza pek
benzemiyordu.
Sayfa 16Kitabı okuyor
Evet, görünüşte aynıydı her şey. Ama garip bir seziş bana bu görünüşe aldanmamamı söylüyordu. Bir şey eksikti gördüklerimde. Bir şey; yokluğu pek çok şeyi beraberinde sürükleyip götürmüş bir şey.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Yaşamamdan maksat bir lisan öğrenmek, bir meslekte söz sahibi olmak mıydı? Yaradılışın ve yaradılışımın sırrı bu kadar mahdut olabilir miydi?
Sayfa 13Kitabı okuyor
Hiç bir şey değişmemiş olmalıydı. Ama değişme mukadderdi. Zihnim değişme üzerinde ısrarla durdu.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Şu var ki idrakimin çok derinlerinde yerleşmiş bir ürküntü kesin davranmaktan alıkoyuyordu beni.
Sayfa 10Kitabı okuyor
“Hatırlıyorum, sakin sokağımızda ilk değişme insanı sersem eden bir biçimde kendini göstermişti. O günden başlayarak her şey, itibar edilen bütün değerler, evler, evin içinde yaşayanlar, kadınlar, erkekler, gençler, yaşlılar hep değişmiş durmuşlardı. Değişme, sokağımızda durmak bilmeyen ve devamlı büyüyen bir yuvarlanma şeklinde başladı, sonra da durmadı, dinlenmedi. Halbuki insan böylesine sakin ve kenar bir sokakta bu kadar köklü değişiklikler olmaz sanırdı."
Bahaeddin Özkişi 
Sokakta
Sebahattin Çoban