Bahaeddin Özkişi Gönderileri
Bahaeddin Özkişi kitaplarını, Bahaeddin Özkişi sözleri ve alıntılarını, Bahaeddin Özkişi yazarlarını, Bahaeddin Özkişi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir bardak şaraba gönlünün bütün samimiyetiyle şükreden Macar köylüsü bu korkunç cinayetleri görüyor ve tuhaftır, bütün bu olanları İsa'dan biliyordu. O büyük Peygamber, o merhametin müdâfii büyük insan çoktan Macaristan'da adına kan akıtılan bir put olmuştu.
Sayfa 134 - Ötüken Neşriyat YayınlarıKitabı okuyor
On altıncı asır Hristiyanlığının zaten çoktan sakatlanmış olan ruhu, Cermen ve Macar din adamlarının ellerinde sadistliğin, kötülüğün, iğrençliğin ve tahribin en şen'i nümünelerini veriyor ama, yiğit Macaristan bir türlü uyanmıyordu.
Sayfa 133 - Ötüken Neşriyat YayınlarıKitabı okuyor
O halde ben derim ki, kan ancak inançla devrederse iklimini bulur. Yoksa toprağın tâ derinliklerinden gizli madenler gibi, faydasızdır. Kan kılıcın yapıldığı madense, iman onu çeliği dönüştüren su ve onu faydalı kılan bilenmedir. Su verilmemiş ve bilenmemiş bir kılıcın yapacağı iş, ancak sağlam bir odunun yapacağı işten öteye gidemez.
Sayfa 118 - Ötüken Neşriyat YayınlarıKitabı okuyor
Çokluğun kuvvetlilikle alâkası pek fazla değilse de, yine de iyi yetiştirilmiş fazlalık şüphesiz azlıktan evlâdır.
Sayfa 70 - Ötüken Neşriyat YayınlarıKitabı okuyor
- Kaleyi kaybettiniz Kadı.
Esirin gözlerinde pırıl pırıl bir alay yandı:
- Şaha karşı kale... Ucuz bir karşılık efendim, diye cevap verdi.
Yaşlı adamın neşesi kayboldu. Uzun süre taşlara baktı:
- Evet, dedi, bir kale almanın sevinci içinde yazık ki şahı kaybedecek oyuna düşmüşüz.
Sayfa 49 - Ötüken Neşriyat YayınlarıKitabı okuyor
"Önce öldür beni ," diye yalvarmıştı. " Sonra ne istersen yap. İnandığın bir Allah varsa, onun hakkı için öldür beni."
Sayfa 45 - Ötüken Neşriyat YayınlarıKitabı okuyor
Öyle ya Türk bu. Şeytan bilemez yapacağını.
“… öyle geliyordu ki kin, meydana geliş sebebi yok edilince geçen bir histir. Kin böyle kalbin her atışıyla insan vücudunu tutuşturmaz. Kin, üzerinden zaman geçince zayıflar en azından.
Hiçbir şey değişmemiş olmalıydı diye düşünüyordum. Ama değişme mukadderdi . Zihnim değişme üzerinde ısrarla durdu.
Sayfa 13
Hayatın narin bir yaprak gövdesinde gerindiğini seyretmek ne zengin bir seyahatti.
Sayfa 13
“insan her ayrilikta ozlemeyi yeniden yasiyor. ben hep ozleme icindeyim aslinda.”
“yani seytan yabancimiz olmak bir yana bir bakima yakin tanidigimizdi.”
Akşam, sokağımıza ahenkli satıcı sesleriyle yaklaşırdı. Sanki; yoğurtçu, leblebici, kos helvacı, aşureci karanlığı birer ucundan tutar, bir örtü gibi geceyi çeker getirirlerdi. O saatlerde son oyun çığlıkları, son koşuşmalar duyulurdu.
Gaddar hayatın kıyasıya vurduğu tokatlara aşina yüzünde hayallerle gelen, rüzgarın latif okşamasını duymaktasın muhakkak.
