"Anadolulular soğuğa, mahrumiyete, en kötü acılara kahramanca bir tevekkülle tahammül ediyorlar. Biri bir kolunu ve iki bacağını yitirmişti. Bedeni zavallı bir kütük... Sadece şöyle diyordu: " Vatanımın, bacaklarıma ve kollarıma ihtiyacı vardı, ben de verdim." "