Öne Çıkan Behruz Kia kitaplarını, öne çıkan Behruz Kia sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Behruz Kia yazarlarını, öne çıkan Behruz Kia yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Köküm gece
kanım güneş
Bir yaprağın yumuşaklığını aramak için
taşa girdim.
Uçuşun kokusunu aldım,
geceyi açtım
günü ışıttım.
Kelebek geçti
gün rengârenk oldu.
Senin için yaşadım,
seni yaşadım,
seninle bütünleştim
Ben sen,
sen ben,
ben ve sen biz olduk
özgürleştik.
Gecenin üstümde dans etmesine izin verdim
Düşünün düşümle sevişmesine izin verdim.
Ama geceyle kalakalıyorum
Güneşin şarkısını duyamıyorum
Kalktın,
ben nehir kayısında
bir gölge oldum
Üstüme yaprak düştü,
oturdun,
ben yok oldum.
Gecmiste yasama yer yok
Geçmişte, kuşlar ötmez
rüzgâr esmez,
Pencere yıldıza kapalıdır
Aşkın teninde toz vardır.
Yalnızca yorgun bellek vardır
Denize açılmalı,
Ağı suya atıp,
tazeliği yakalamalıyız
Yerden bir taş al,
ve varlığın ağırlığını duyumsa
Ve:
Ölümden korkmamalıyız
Ölüm kuşun sonu değildir
Olüm uçuşun sonu değildir
Ölüm ormanın sonu değildir
Ölüm elma ağacıın her yaprağındadır
Ölüm düşüncelerimizin havasıdadır
Ölüm köyde yaşamdan bahseder
Ölüm bir elma ısırrken ağıza gelir
Ölüm boğazımızda türkü söyler
Ölüm kelebeğin güzelliğinden sorumludur
Gülün sırrını aramamalıyız.
Belki,
yalnızca
gülün büyüsünde yüzmeliyiz.
Penceremde bir tıkırtı oldu,
Rüzgar sanıp hemen açtım.
Söylemeyi unutmuşum, rüzgarı akşam yemeğine davet etmiştim.
Bulutmuş, içeri girdi ve yalnızlığıma ağladı.