"İnsan bazen anısını unutabiliyor fakat mutlu olduğunu zannettiği ama acısıyla biten bir anısını hatırlatan her şeyi unutamadığı gibi üstüne üstlük acı da çekiyordu."
O güzel çiçekler bakımsız bir bahçede açtı; bir gün bir bahçıvan çıkageldi, yabani ot diye bütün çiçekleri biçti. Oysaki Bahar yeni gelmişti ve çiçekler henüz açmamıştı.
Ruhumda bir boşluk var...
içinde şeytanlar gezer...
cinler, karanlık ruhlar, vahşetler...
Ruhumda bir boşluk var...
gecenin karanlığına haps’ olmuşum...
dinmeyen fırtınalar var içimde...
bir mucize bekler gibiyim, yıldızların tülin’inden sanki....
Ruhumda bir boşluk var...
geçmişi özledim,
annemi,babamı,sevdiğimi...
zifiri bir ruh sırtımdan girmiş
Perdenin arkasındaki, kitabını kaleme aldığımda insanların ön yargılarına ne kadar yapıldığını dile getirmek istedim. Günlük yaşantımızda karşılaştığımız her olay gördüğümüz gibi olmayabilir; en çok duyacağınız söz 'elin ayağın tutuyor niye çalışmayıp düşünüyorsun'dur. Oysaki böyle bir insanın hikayesini bilmeden karşıdaki hakkında yorum yapmak ne kadar doğru!
Perdenin arkasındaki öykü kitabı, klasik edebiyat tarzında sade bir dille öyküleri okuyuculara sunmaktadır. Her öykü ve hikayede okuyucuya yeni düşünce ve bakış pencereleri açmaktadır.
beklemek!
uzun uzadıya bir yol ağzında beklemek,
gelmeyecek birini,
umutla gelecek diye beklemek;
haberi almak istediğimiz,
aslında haberi gelmesini istemediğimiz birini beklemek....
beklerken, olasılığı çok olan hayalüzâr cümleler kurmak,
içinde hiç bitmeyen umudu beklemek...