Brian K. Vaughan Gönderileri
Brian K. Vaughan kitaplarını, Brian K. Vaughan sözleri ve alıntılarını, Brian K. Vaughan yazarlarını, Brian K. Vaughan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Okul ona evde olmayı ne kadar sevdiğini öğretmiş.
evimi özledim -
Öğretmenler, öğrencilerine her zaman ''güvenli bir yerde'' olduklarına dair güvence verirler ama birçoğumuz bunun yalan olduğunu çabucak fark ederiz. Çocuklar bizzat görmemiş olsalar da her hayatın sona ereceğini bilirler. Bazılarının diğerlerinden önce sona ereceğini de.
Her akıl tehlikelidir. Ebeveynler, çocukların dile getirilmeyenin asla gerçekleşmeyeceği bir yere yolladıklarına inanmayı isterler ama içten içe bunun hayalden olduğunu bilirler. Çünkü toplumun en genç, en kırılgan bireyleriyle uğraştığınızda en kötü senaryo olası değil, kaçınılmazdır.
Etrafımızı her türlü garip geçmişe sahip insanlarla çevrelemediğiniz sürece dünyaların gerçekte nasıl işlediğini asla anlayamazsınız.
Demek istediğim, çeşitliliğin bugünlerde gereğinden fazla kullanıldığını biliyorum ama o olmadan biz ne olurduk?
Çok akıllı biri ama sanatçıların yarış atları gibi sıralanmaması gerektiğini düşünüyorum... Bütün cevapların bir kitabın içinde olduğunu düşünenler yeterince kitap okumamış demektir.
Kültürlerin de sıklıkla insanlarla aynı nedenlerden çatıştığını öğrendim. Birbirimizden çok da farklı olduğumuz için değil, birbirimize çok benzediğimiz için.
Bizler çocuk değiliz, yumurtalarız. Ama er ya da geç o yumurtalar çatlamaya başlar. Bu kırılgan kabukların içindeki yaratıklar ortaya çıkarlarken, hayal ettiklerinden daha fazla kendi başlarına hareket etme özgürlüğüne sahip olduklarını fark ederler. Ve en sonunda bütün hayatını boktan bir yuvanın içinde yaşadığını fark ettiğinde yapacak tek bir şey vardır...
Bu tür bir eğitimden mezun olmak diye bir şey söz konusu değil, çiftler ayrılana ya da ölene kadar büyümeye ve değişmeye devam ederler.
Ebeveynlerim birlikte, artık ne demekse, ''toplamlarından'' daha fazlası olmayı öğrenmişler. Ayrı ayrı berbat durumdalarmış.
Her ilişki bir şey öğretir. Kalbimizi açtığımız her yeni kişi eskiden olduğumuzdan çok daha farklı birine dönüşme fırsatıdır. Peki ama ya bu insanlar hayatlarımızdan çıkarlarsa?