Burçin Özdeş Sözleri ve Alıntıları
Burçin Özdeş sözleri ve alıntılarını, Burçin Özdeş kitap alıntılarını, Burçin Özdeş en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aşk, büyük bir yalandı sorsan. Gelip geçen bir an değil, hiç var olmayan bir yalan. Gelgelelim, hissettiklerini adlandıracak, anlamlandıracak bir kelime de bulamıyordu.
Sayfa 164Kitabı okudu
-Görmez misin? Her şey ikidir, çifttir. İki gözün var ama bir tek şey görmeye yarar, iki kulağın bir sesi işitmeye meyillidir ve bir işe ancak iki elle sarılırsan üstesinden geliverirsin.
Sayfa 241Kitabı okudu
“Âşık olduğu aşkın kendisi olabilir miydi?’ ‘Âşık olduğu bir adam, etiyle kanıyla, cismiyle, kaşıyla, gözüyle, boyuyla posuyla bir erkek değil de âşık olan bir hayal miydi?”
Sayfa 109Kitabı okudu
'..arafta. Yaşamla ölüm arasında, gitmekle kalmak, düşmekle kalkmak, uykuyla uyanıklık, düşle gerçek arasında öylece kalakaldı.'
Sayfa 107Kitabı okudu
Hiçbir bağı kalmamıştı artık hayatla. Gerekirse bu uğurda canını verecek; böylelikle belki de hiçbir zaman kendisine münasip görülmeyen, neredeyse doğuştan kaybı olan hayatında anlamlı, onurlu bir iş yapmış olarak, müsterih olacaktı.
Sayfa 161Kitabı okudu
Zaman zaman da lüzumsuz olan bu ilginin nedeni biraz da çocukluğunda yitirdiği, hiç tadına varamadığı babasının içinde bıraktığı boşluğu dolduruyor olmasıydı..
Sayfa 57Kitabı okudu
Hangi aralıktan, hangi delikten sızarsa sızar, süzülürse süzülür, içerilere dolar mı dolar müezzinin nağmeli sesinden sabah ezanı..
Sayfa 95Kitabı okudu
Aşk ölmüştü çoktan, dert hayatta kalmaktı da ne için?
Sayfa 214Kitabı okudu
Kimileri kendini ‘kader' dediği durumun kollarına bırakır, kimileri de bu durumdan çıkış yollarının çoktan kapandığı düşüncesiyle, yaşadığı anı tatmaya bakar.
Sayfa 176Kitabı okudu
Bir yağmur damlası, onca bulanıklığın, onca karanlığın ve onca velvelenin üzerine bir tek sıcak yağmur damlası süzüldü, avuçlarında sıktığı beyaz kâğıt parçasına düşüverdi bulutlu gözlerinden..
Sayfa 113Kitabı okudu
Ağzında, dilinin ucunda kelimeler bir şekil alamıyor, bir anlama bürünüp dökülüveremiyor işte. Söylenmiş ama duyulmamış, duyulmuş fakat söylenmemiş kelimeler..
Sayfa 111Kitabı okudu
Bu sorular hiç bitmek bilmeyecek herhalde. Oysa hep, soru sormadan, şüphe duymadan sürebileceği bir hayat hayaliyle yaşamıştı. Her zaman kendisine güvenebileceği, emin olabileceği birini arayışıydı yaşamak..
Sayfa 109Kitabı okudu
Yine uygun bir zaman değildi yazmak için. Zaten ne zaman yazmak gelse içinden bunca koşuşturma, bunca tasa içinde, hep başka bir işlerin zamanı gelivermez miydi?
Sayfa 90Kitabı okudu
Kulaklarına çalınan derin sessizlik çınladı yine içinde. “Tanrım!', diye geçirdi içinden. “Bazılarına ne kadar da cömert davranıyorsun!'..
Sayfa 79Kitabı okudu
Ne de güzel bakmıştı, mavi mavi! Ne de güzel buğulanmıştı deniz kokan gözleri öyle! Çocuk olmuştu birden, beyaz bir bulut yumuşaklığında dokunan, incecik parmaklarının, minnacık avuçlarının sığıntısı..
Sayfa 146Kitabı okudu