Alman hukuk profesörü ve siyaset kuramcısı Carl Scmitt (1888-1985), küçük bir tüccarın oğlu olarak Plettenberg, Westphalia'da doğdu. Berlin, Münih ve Strazburg'ta siyaset bilim ve hukuk öğrenimi gördü, 1915'te mezun oldu. 1933'te Berlin Üniversitesi'nde profesör oldu ve aynı yıl Nazi Partisi'ne (NSDAP) girdi. İkinci Dünya Savaşı'nın sonuna kadar parti üyesi olarak kaldı. Görüşleri, aralarında Walter Benjamin, Jacques Derrida, Giorgio Agamben ve Chantal Mouffe gibi isimlerinde bulunduğu çok sayıda düşünür ve siyaset kuramcısının ilgisini çekmiş, hakkında geniş bir tartışma literatürü oluşmuştur. Siyasal Kavramı dışında Türkçeye çevrilmiş kitabı Siyasi İlahiyat, Egemenlik Kuramı Üzerine (Dost Kitabevi Yayınları, 2002).
Partiler, günümüzde tartışma halindeki fikirler olarak değil; sosyal ve ticari güç odakları olarak karşı karşıya gelir, karşılıklı çıkarları ve iktidar şansını hesaplar.
Kendisi bir Nazi faşisti olan Carl Schmitt, 2. Emperyalist Paylaşım Savaşı (2. Dünya Savaşı) sonrası kaleme aldığı " Partizan Teorisi" adlı kitapta savaş teorisini incelemektedir.
Faşistlerin propaganda ve kalemşörlerinden olmasına rağmen savaşın teorisine dair tespitleri önem arz ediyor. C.Shmitt, Partizan Teorisi ile komünist ve devrimcilerin savaşı salt askeri bakış açıdan çıkartarak, politikanın farklı araç ve yöntemlerle sürdürülmesi olarak görüyor. Bu kapsamda en nitelikli adımın Lenin' in politika ve savaş kavrayışı ile niteliksel adım attığını vurgulamakta... Lenin'den sonra, partizan teorisini üst seviye ve zirveye taşıyan ise Mao tarafından yapıldığını söylemektedir.
Partizan Teorisi adlı kitap; politika ve savaşı ele almada, taktik ve stratejik bakış açısında önemli tespitler yapıyor. Her ne kadar faşist bir ideolojiye sahip ise de, kimi komünistlerin teorisini onlardan daha iyi analiz ediyor.
Demokrasimizin bir sorunu var.
Carl Schmitt başta Avrupa olmak üzere bütün Dünya'da pratik deneyimlerin artmasıyla parti hakimiyetinin kusurlarının ortaya çıkışını anlatmaktadır. Bu konu üzerine Carl Schmitt şöyle diyor; "Böylece, sağ ve sol eğilimler, muhafazakâr, sendikalist ve anarşist argümanlar, monarşisi, aristokratik ve demokratik
Anahtar kavramlar: siyasal ilahiyat, liberalizm, istisna, karar, egemen, yasa.
" Egemen istisna haline karar verendir. " Egemen acil durumlara karar veren ve krizin nasıl bertaraf edileceğine karar verendir. Kriz anında hukuk askıya alınır. Yasama, yürütme ve yargı egemende birleşir. Bu durum egemenin üstünde hiçbir gücün olmadığını