Şimdi size kitapta beğendiğim ve beğenmediğim her şeyi objektif biçimde anlatarak kitap hakkında yorumumu söyleyeceğim
İlk olarak çok fazla kelime tekrarı kullanılması hoşuma gitmedi. Sürekli hayatın kaptanı olmak, insan olmak, huzur insanı vs ard arda bu tarz kelimeleri okurken sıkıldım. Konudan koptum. Kişisel gelişim kitabından beklentiniz tamamen bilimsellik ise bu kitabı almayın, çünkü kitap dini boyutuna da eğiliyor işin. Yazara katılmadığım noktalar oldu, görüş farklılığı bunu eleştirmiyorum.
Bunun haricinde kitapta altını çizdiğim, defalarca kez okuyup paylaştığım yerler oldu. Suçluluk duygusu konusundaki yerler inanılmaz iyiydi. Bana dokunan, beni değiştirecek cümleler vardı. Tamamen orijinal olduğunu düşündüğüm yerler benim hoşuma gitti. Ayrıca kitapta hastalıkların psikolojik nedenleri vardı. En çok da orasını faydalı buldum. Her hastalığın psikolojik bir sebebi olması kısmını. Ama maalesef kopyala yapıştır gibi her kitapta gördüğüm cümleler bulunuyordu ve beni sıktı.
Hayatınızda büyük etkiler uyandırmaz ama içerisinde kendinize ait sorunların çözümlerini muhakkak bulabilirsiniz diye düşünüyorum.
Suçluluğun panzehiri sorumluluk almaktır. Sürekli suçluluk modunda yaşamak istemiyorsanız, tek bir şey yapın "HATA".
Hata yaptıkça ve bunlardan pişmanlık duydukça suçluluk duygularınız ve travmalarınız azalacak.
Hayatının, işinin, aşının, başına gelenlerin sorumluluğunu almayan, olumsuz durumlarla karşılaştığında ya şanssızım der ya da topu başkalarına atıp, başına gelenlerden başkalarını suçlar.