Ceylan Mumoğlu

Əgər məndən keçmişi soruşsalar, yəqin ki, ilk ağlıma gələn atamın nənəsinin ciblərindən noğul, badam, ya da quru meyvələr çıxarması olar. Amma o qadının yarı şaqqasını xatırlayıram. O epizodda tamlıq yoxdu. Dumana bürünmüş əncir ağacı və yarısı görünən tünd yaşıl jaketi olan yarım qol... Bəli, hamımız üçün belədi, keçmiş dağılmış pazl kimi səpələnib yaddaşımızın bucaqlarına... Bu keçmiş bəzən bizim yerimizə qərar verir, ya da qərardan çəkinir. Heyhat, biz bunu hiss etmirik. “Qadının üç yaş” dövrü bizim genetikamızdakı bu yaddaşın önə çıxmasının parlaq ifadəsdir. Bu əsərdə qadınlar vahidləşir, onlar bir vahid olaraq hərəkət edirlər. Onların həyat şəraiti və yetişdikləri mühit fərqli olsa da, qərarları və düşüncələri eynidir. Çünki fərdi yaddaşları heç bir dəyişikliyə uğramadan ötürülüb. Əsərdə bütün qadınlar passiv mübarizə içindədilər. Onlar bu mübarizəni öz nəinki qarşı tərəflə, hətta öz həmcinsləri ilə də aparırlar. Amma yenə manipulyasiyanın qadnın əlində olduğunu görürük. Romanda kişilər ikinci, hətta deyərdim ki, köməkçi obrazlarda təsvir olunub. Bu isə mənim uzun illərdir bəri formalaşmış fikrimə bir daha qadın yazardan dəstəyin gəlməsi idi. Bəli, kişilər möhkəm və təhlükəsiz divarlardır, qadınlar isə o divarlara söykənmiş pərilər. O divarların çatlaması (ya da möhkənlənməsi) yenə dolayısı ilə qadın əməlinin və mübarizəsinin nəticəsi olur. Ardı linkdə: https://www.ceylanmumoglu.com/...iginin-zerif-tesviri

Ceylan Mumoğlunun "Qurbağa öpüşü"nü oxuyub bitirdim. Əsər haqda bir xeyli rəy oxumuşam bu günə kimi. Bəziləri çox tərifləyiblər, bəziləri kəskin tənqid atəşinə tutublar. Mənə görə isə nə çox təriflənəcək, nə də çoxxx kəskin tənqid atəşinə tutulacaq əsərlərdi. Hekayələrin ümumi texnikası yaxşı idi. Ancaq mövzular pessimist ruhlu idi. Bunu sevə bilmədim. Din mövzusuna çox köklənib və yazıçı öz inancını ortaya qoyaraq təbliğ eləyib sanki, bu baxımdan çox da obyektiv gəlmədi. Bir də kitabın adını niyə məhz Qurbağa öpüşü seçib onu anlaya bilmədim, çünki daha cəlbedici adları olan, daha yaddaqalan hekayələr var idi, məncə. Hər şeyə rəğmən, axıcı və oxunaqlı hekayələr idi. Ümymiyyətlə isə, hekayələrdə öz yolunu axtaran bir yazıçının səsi duyulur. Bu yolda Ceylan xanıma uğurlu, aydın yol diləyirəm!

Fərdi inkişafla bağlı kitablar çoxdur, lakin "Aydınlanma səyahəti" oxuduqlarım arasında fərqli və ən faydalılarındandır: kitab sizə düşüncələrinizi və hisslərinizi izləməyin, dəyişimdən öncə bu dəyişimə hazırlanmanın praktik metodlarını təqdim edir. İnsan bu inkişafa həm də fizioloji olaraq hazır olmalıdır, xüsusən də, beynimiz. Kitabda beynlə ümumi tanışlıqdan sonra beyni inkişaf etdirmək üçün metodlar təqdim olunur. Bu hissədə həm öyrənəcək, həm inkişaf edəcək, həm də əylənəcəksiz. Bir çox hallarda inkişafımıza mane olan amil Eqomuzdur. Bu nüans yazarın da diqqətindən kənarda qalmayıb, kitabı vərəqlədikcə öz Eqonuzu tanıyacaq, həm də digər eqoları anlamaq imkanı əldə edəcəksiniz. Müxtəlif məsələlərə fəlsəfənin yanaşması hər zaman maraqlıdır. Fərdi inkişafa fəlsəfə ilə də çatmaq olar. Kitabda heç də yorucu fəlsəfi nəzəriyyələrdən danışılmır, yazar maraqlı bir iddiadadır: fəlsəfi düşünmək üçün bütün fəlsəfi nəzəriyyəni bilməyə ehtiyac yoxdur; özünü tanımaqla bağlı olan hər düşüncə fəlsəfidir. Bir çox ölkələrdə FƏLSƏFİ KLİNİKALAR olduğunu bilirdiniz? Bir çox oxucu üçün məşhur, ədəbiyyat tarixində iz qoymuş şəxslərin günlük fəaliyyəti maraqlıdır.. Əgər siz də bu oxuculardansınızsa kitabın 5-ci hissəsi sizin üçün yazılıb. Və nəhayət kitabın əsas mövzusu: Aydınlanma nədir? Aydınlanma-heç kimi heç bir zaman qəlbinizdən xaricə atmamaqdır- başqa sözlə, Tanrının sevdiyi kimi sərhədsiz və şərtsiz sevgi halında yaşamaqdır (Ram Dass). Aydınlanma yalnız dini-mistik anlayış deyil, kitabda Şərq missizmi ilə yanaşı Qərb elminin, psixologiya elminin də məsələyə baxışı təqdim olunur, missizmin digər nəzəriyyələrdən fərqi məharətlə fərqləndirilir. Kitab elm aləmində NEAR DEATH EXPERİENCE termini ilə bilinən (Azərbaycan dilində: Ölümə Yaxın Təcrübə) halı və Ceylan Mumoğlunun bununla bağlı həyati təcrübəsinin təsviri ilə bitir. Lakin yazarın da qeyd etdiyi kimi, bu sonluq deyil, aydınlanma davamedici bir prosesdir və yalnız bu yolla şüurun gətirdiyi sevinc halına yetişmək mümkündü. Qısacası oxumağa dəyər

Ceylan Mumoğlunu sosial şəbəkələrdə 1 ilə yaxındır izləsəm də kitabı - "Aydınlanma səyahəti" ilə bu ay tanış oldum. Əksərən azərbaycanlı yazarların motivasiyaya yanaşması məni qane etməyib, ancaq Ceylan xanımın kitabı digərlərindən fərqlənir. Kitab oxucuya ruhani inkişafın nə qədər önəmli olduğunu çəkdiyi misallarda, tanınmış ədəbiyyatçı, incəsənət xadimlərinin həyatında göstərir.
Dünən yazarın "Qurbağa öpüşü" adlı hekayələr toplusunu oxuyub, bitirdim. Kitabda 12 hekayə yer alır, hər hekayə insanın daxilinə bir qapı açır. Özü ilə qarşılaşdırır. Bu hər yazarda alınmır, bu cəhətdən Ceylan xanımı təbrik edirəm.
Ən çox təsirləndiyim "Həvva", "Qurbağa öpüşü", "Qiyamət", "Vida" hekayələri oldu.
Oxuduğun kitabın bir kağız parçasından əlavə həm də işıq, bələdçi olduğunu anlaya bilmək möhtəşəm hissdir. Oxucularınıza bu hissi yaşatdığınız üçün təşəkkür edirəm, Ceylan xanım. :)