Claire Etcherelli Sözleri ve Alıntıları
Claire Etcherelli sözleri ve alıntılarını, Claire Etcherelli kitap alıntılarını, Claire Etcherelli en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
❝ - Neyin var Arezki? Mutsuz görünüyorsun. Bir odamız olsun istemedik mi? Var işte. Yan yanayız. Nedir seni üzen? Neyin eksik?
- Evet, doğru görüyorsun. Bir şeyim eksik. Sana bunu anlatamam. Düş gücüm eksik. Geleceği canlandıramıyorum gözümde. Düşler alıp başlarını gittiler, geri gelmiyorlar… ❞
Sayfa 216 - Payel Yayınları
"Sebeb: Para..."
- " (…) Paranın gerçekten önemli bir şey olduğu kanaatinde değil misin? dedi.
-Pek değil. Ben asıl para yüzünden bir sürü önemli şeyi gözden kaçırdığımıza inanıyorum...”
Sayfa 57 - Payel yayınları
"Hayâl Edemiyorum..."
- " (…) Neyin var Arezki? Mutsuz görünüyorsun. Bir odamız olsun istemedik mi? Var işte. Yanyanayız. Nedir seni üzen? Neyin eksik?
-Evet doğru görüyorsun. Bir şeyim eksik. Sana bunu anlatamam. Hayâl gücüm eksik. Geleceği canlandıramıyorum gözümde. Hayâller alıp başlarını gittiler, geri gelmiyorlar…”
Sayfa 216 - Payel yayınları
"İşçinin Hayatı..."
- “ (…) Gördüğün gibi işçinin hayatı çalışmanın bittiği anda başlıyor.
Biraz da uyumak gerektiğinden, yaşamaya pek vakit kalmıyor...”
Sayfa 71 - Payel yayınları
"Kendin İçin..."
- " (…) Sen, dedi sonraları Lucien:
Aslında yalnız kendin için fevkalâdesin..."
Sayfa 11 - Payel yayınları
"İyi İşçi..."
- " (…) Alçakgönüllü olma. Burada alçakgönüllülük itiraftır.
Biraz saldırganlık herkesi rahat ettirir.
İşçi başılar ürümeyi sever. Ellerinden alma bu zevki.
Çok dertlenme. İyi bir alet gibi davran, başka bir şey değilsin çünkü. Yaptığın işi anlamaya çalışma. Şunun ya da bunun neye yaradığını sorma. Sen buraya anlamaya değil bir takım el kol hareketleri yapmaya geldin. Kendini çalışma hızına kaptırınca, zincirin ucundan ötesini göremeyen, iyi ayarlanmış bir makine olup çıkacaksın. İyi işçiler sınıfına girecek, saat başına üç frank artış alacaksın...”
Sayfa 102 - Payel yayınları
"İyi Çalışmaya Vakit Yok..."
- " (…) İnsan yaptığı işi iyi yapmalı. Sizlerse üstün körü yapıyor, çırpıştırıyorsunuz. Nedenini anlıyorum. Kolunuzun emeğini çok ucuza satıyorsunuz, tamam. Ancak, aynı zamanda başkalarının da malı olan eserinize saygı gösterin. Başka bir açıdan bakınca, güzel bir yer değil mi zincir, ha?
Karşı çıktım.
-Peki ya çalışma hızı?
-Tamam, tamam. Bu noktada sizinle birliğim, sizler için savaşıyorum. Sizlerse, kötü iş çıkardığınız için elimdeki silahları törpülüyorsunuz.
-İyi çalışmaya vaktimiz olmadığı için kötü çalışıyoruz...”
Sayfa 207 - Payel yayınları
Eski yaşamım, hani şu azıcık bulanık, içine daldığım tiksinç doğrudan uzak yaşamım ne kadar tatlıydı! Düş yönünden zengin, hayvansı ve yalındı. Kendi kendime: ‘Günün birinde…’ diyordum ve bu kadarı yetiyordu.
Gördüğün gibi işçinin yaşamı çalışmanın bittiği anda başlıyor. Biraz da uyumak gerektiğinden, yaşamaya pek vakit kalmıyor.
-Neyin var Arezki? Mutsuz görünüyorsun. Bir odamız olsun istemedik mi? Var işte. Yan yanayız. Nedir seni üzen? Neyin eksik?
-Evet, doğru görüyorsun. Bir şeyim eksik. Sana bunu anlatamam. Düş gücüm eksik. Geleceği canlandıramıyorum gözümde. Düşler alıp başlarını gittiler, geri gelmiyorlar…
-Neyin var Arezki? Mutsuz görünüyorsun. Bir odamız olsun istemedik mi? Var işte. Yan yanayız. Nedir seni üzen? Neyin eksik?
-Evet, doğru görüyorsun. Bir şeyim eksik. Sana bunu anlatamam. Düş gücüm eksik. Geleceği canlandıramıyorum gözümde. Düşler alıp başlarını gittiler, geri gelmiyorlar…
Saat beşte, büyük lambalar yandığında kolum kanadım kırıktı. Tehlikeli bir ağırlık insanın tüm düşünce çabalarını yok ediyordu. Zihnimde tek bir düşünce, yapışkan, her şeyi bastıran bir fikir vardı: Oturmak, uzanmak… Dokuz saat zincirde çalıştıktan, bir saat otobüste olmak üzere toplam olarak on dört saat dikildikten sonra eve dönünce kendimi yatağa atıyordum.
Sayfa 81