Claude Esteban

15 Şubat 2019 15:22

Öyle uzun zamandır ölüyüz ki uyandığımızda kalmamış tanıdık kimse, ağaçlar bile farklı, büyüdüler belki, ya da değişti türleri ve biçimleri, bir adam gazete satardı şurda, șimdi bir oyuncakçı dükkanı olmuş çemberleri ve kırmızı tavşanlarıyla, ama ölüyüz biz uzun zamandır, bu gerçek, ve kuşkusuz doğaldır cennette her şeyin biraz karışması

Sayfa 20

Mustafa

Tüm nedenleri yeryüzünün bir çakıltaşına takılıp kaldı kimi yürüyor, kimi arıyor yitip gitmiş bir şeyi.

Sayfa 7

Reklam

Mustafa

Başlayan gün biten gün yağmur gibidir sessizlikle dolu kuşku ve arayıştır bu sözcükler içinden dışındaki hep daha yükseklerde aşağılarda belki, erdemlerle toprağın ilk gelenden gizlediği ilerleyen gün belirsiz akşam sessizlik ve şiirdir yağmur gibi

Sayfa 17

Mustafa

Sözcükler orada, büyük şeyler gibi bellekte kımıltısız, ama yaralıyorlar hala.

Sayfa 5

Mustafa

Yağmur yağıyor bir şiirde usul usul ve kent uzanıp yatmış yanıbaşına uysal bir köpek gibi, birileri geçer, ardından başkaları gelir sözcükler cardır güneş dolu içleri ve çok iyi açıklayan saklı kürkünü bir kadının ve ötekiler sis içinde uyanıncaya dek öyle yavaş yağıyordu ki yağmur belki de bir başka dünya yaşadığımız dünyanın bir benzeri ama telaşsız ve alçak gönüllü ve ta içinde kendisinin, sessizlik damlaları gibi.

Sayfa 22

Mustafa

15 Şubat 2019 15:24

Küçücük şeylerin zamanıydı bu, herşeye hakları vardı, vara yoğa gülmeye, güneşi avuçlayabilir ya da uyuyabilirlerdi içleri rahat, bir tırtılın kıvrımında bile.

Sayfa 28

Reklam

sinan tekmil

@stekmil·

31 Temmuz 2019 15:29

Kimi zaman öyle güçsüzdür ki yürek tek bir yalan bile öldürebilir onu Dokundum koluna geceleyin, soğuktu ağaçlar gibi seviyorsan beni, geri gelme yeryüzünün silindiği saatte.

Sayfa 9 - Metis YayınlarıKitabı okudu