David Whitehouse Sözleri ve Alıntıları
David Whitehouse sözleri ve alıntılarını, David Whitehouse kitap alıntılarını, David Whitehouse en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Babam bir keresinde bana, “Birini sevmek, onun ölmesini izlemektir” demişti.
Sanki ölümün kendisinin değil de, büyümenin ölmek anlamına geldiğini biliyordu.
Altın yeraltında parlamaz.
solup gitmekte olduğunu; aynı bir çiçeğin hızlı çekimde sarıdan griye, sonra da rüzgâr onu alıp havalandırırken toza dönüşmesi gibi... Kollarımı boynuna dolamak, kalbimi sırtına yaslamak ve hayat gücümü onunla paylaşmak istedim. Onu orada, salonun ortasında havaya kaldırmak, canlandırmak, kaybettiği şeyleri ona geri vermek istedim. Tüm oğlanların gizlice babalarına yapmak istedikleri şeyi yapmak, onu bir şampiyon yapmak istedim. Ama zaman yüzünden, yaşananlar yüzünden yenilgiye uğramış görünüyordu. Bir gün kaybettiği ve bir daha asla geri kazanamadığı bir şey yüzünden.
"Ve eğer isterlerse çekip gidebilirler!"
İçinde bulunduğum asansörün ipi kopmuştu, boşluktan inanılmaz bir hızla düşüyordu; ancak yere çarpıp içindeki her şeyi dümdüz edince durabilecekti. Çünkü Lou gitmişti.
Loudan geriye sadece yavaş yavaş benim doldurmaya başladığım bir boşluk kalmıştı.
Bir düzen kurmuştum, durgunlaşmıştım, yorulmuştum.
Sıcaklığında sonsuza dek kalabilirdim.
bana göre olmadığını anladım... Hayatın yani. Depresyon diyorlar sanırım bugünlerde; öyle saçma salak bir şey. Her iddiasına varım, tedavi diye sana bir çuval şeker hapı verip yolluyorlar. Neyse, o konuları bildiğimden falan değil. Kendimi öyle hissediyordum ki, yine çocukluk günlerime -her şeyin gamsız ve kolay olduğu, hazır önüne geldiği günlere-dönmek istiyordum. Hepsi benden uzak olsun istiyordum. Kötülük; bitsin istedim. İnsanların neden başkalarının hayatlarından sorumlu olmak isteyebileceğini idrak edemediğimi hatırlıyorum. Anlıyor musun?