Denis O’Connor Gönderileri
Denis O’Connor kitaplarını, Denis O’Connor sözleri ve alıntılarını, Denis O’Connor yazarlarını, Denis O’Connor yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
sadece kader beklenmedik şeyleri gerçek yapabilir; ama bu da bambaşka bir hikayenin konusu.
eski bir söz aklıma geldi, "açgözlü bir adamın arabası asla dolmaz:'
Ördeklerden bazıları attığım lokmalar için birbirleriyle itişip kakışarak kıyıya çıkıyorlardı. Toby Jug ve ördekler birbirlerine kuşkuyla bakıyor ve Toby onlar ilerledikçe geri çekilip yanıma geliyordu. Ördekler açlık söz konusu olduğunda kedilerle ilgili tüm korkularını yeniyorlardı.
Bu yıl, özellikle de hayatıma giren kedimden dolayı, şükredeceğim pek çok şey oldu. O günün iyi, hatırlanmaya değer bir gün olmasını istiyorum.
İşin aslı, Toby'nin yaşam coşkusu genel olarak Noel hazırlıklarını o sene bir angarya olmaktan çıkarıp daha ziyade paylaşılan bir sevince dönüştürmüştü. Mükemmel bir arkadaştı. O varken hiçbir saniye sıkıcı olmuyordu.
Herkesin değerini bilmesi ve koruması gerektiğine inandığım doğal zenginliklerimizin bazı insanlar tarafından istismar edilmesi midemi bulandırıyordu.
Güzel bir sabah, elimde bir fincan çayımla bahçede oturuyor, havayı içime çekiyor ve tefekkür zamanı olduğu için sonbaharın en sevdiğim mevsim olduğunu düşünüyordum. Baharın tüm harala gürelesi ve yazın tüm kargaşası yerini doğanın cömertliğinin hasadına bırakmıştı
Hayatım kısa bir süre sonra normal hızında devam edecekti ama şimdilik dinleniyor ve vakti mutlu bir vazgeçiş içinde geçiriyorduk.
Hayat bu küçük kedinin önüne ne gibi güçlükler çıkarırsa çıkarsın daha güçlü ve güvenli çıkmasını bilmişti. Karşılaştığı her durumda kişiliğinin gücünü göstermişti ve onunla gurur duyuyordum.
Toby'nin öylece koşup gitmesine neyin sebep olduğunu anlamaya çalışırken. Bunun nihai bir veda olup olmadığını kendime soruyordum, belki de geçmişinden bir şeylerle bağlantı kurmuştu. Vahşi doğanın dayanılmaz ve kaçınılmaz çağrısı olabilir miydi bu?
Nerede olduğumuza dair hiçbir fikrim yoktu ama hayatın sıradan taleplerini önemsemek zorunda kalmadan kendi isteğimizle dolaşmak özgürleştirici bir deneyimdi. Kendimi okuldan kaçmış bir öğrenci gibi hissediyordum.
Ormandaki açıklık alanda ağaçların arasından bize bakmakta olan dişi bir karaca gördüm. Güneş ışığı benekler halinde sırtına ve boynuna düşüyordu. Ani varlığımızla endişelenmiş, önündeki iki yavruya çobanlık ederek hızla uzaklaşmıştı. Muhteşem bir manzara oluşturuyorlardı ve insan kokusunun onu bu denli korkutması beni üzmüştü.
Ancak bu sabah bu vahşi yerlerin, gelecekteki insan ve hayvan nesillerinin de tıpkı şimdi bizlerin yaptığı gibi keyfine varabilmesi için korunmuş olacağını umut edebiliyordum yalnızca.
"Sen lanet olası bir ahmaksın sanırım:' Ona planladığım yolcuğu anlattığımda yaptığı tek yorum bu olmuştu. "Bir at ve bir kediyle dosdoğru şu lanet olasıca 'yükseklere' çıkacaksın demek. Delilik bu;' diye de ekledi.