Öne Çıkan Derda Küçükalp Gönderileri
Öne Çıkan Derda Küçükalp kitaplarını, öne çıkan Derda Küçükalp sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Derda Küçükalp yazarlarını, öne çıkan Derda Küçükalp yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Modern doğal hukuk öğretisi: bireyin önceliği
Modern doğal hukuk öğretisinde bireyin merkezi bir konum kazanması, hakikatin insan aklı tarafından kesin olarak kavranabileceği yönündeki modern felsefi inançla doğrudan bağlantılıdır. Kesin bilgiye ulaşmak için apaçık olandan başlanılması gerektiğine inanan modern felsefe, açıkça sağlam ve kesin yegane şey olduğunu düşündüğü bireysel insan tabiatını, çıkış noktası olarak almıştır. Tözü bağıntılardan daha fazla önemseyen 17. yüzyıl felsefesine uygun olarak, modern doğal hukuk öğretisinde de insan töz, toplum ise bağıntı olarak alınmıştır. Sabine, bireye tanınan bu önceliğin, modern doğal hukuk öğretisinin en belirgin ve sürekli niteliği olduğunu belirtir; özellikle Locke ve Hobbes tarafından geliştirilen bireyin önceliği düşüncesi, Fransız Devrimi'ne kadar toplumsal teorinin evrensel öz çizgisi olmuş ve bu tarihten sonra da yaşamaya devam etmiştir.
Sayfa 91Kitabı okudu
Marx'a göre insanın özgür olması buna uygun ekonomik koşulların bulunmasına bağlıdır. Marx, bu görüşüne uygun olarak, özgürlüğün; insanın, emeğine (dolayısıyla da kendisine) yabancılaşmasına yol açan işbölümüne dayalı toplumsal düzenler (örneğin kapitalist toplumsal düzen) içerisinde değil işbölümünün ortadan kalktığı komünist toplumsal düzen içerisinde hayata geçeceğini düşünür.
Sayfa 44Kitabı okudu
Neoliberalizm, Postmodernizm ve Siyaset
Siyaset felsefesinde tarihselci anlayışın etkisi ile baş gösteren kriz, bu gün çok daha derin biçimde hissedilmektedir. Günümüz dünyasının hegemonik siyasal söylemi olan neoliberalizm, Hegelci tarihin sonu tezinden aldığı teorik destekle, yürürlükte olan liberal düzenin, insanlık tarihinin nihai evresine tekabül ettiğini, dolayısıyla da rasyonel olanın tam anlamıyla liberal düzende cisimleştiğini iddia eder. Böylece, neoliberalizm, liberal düzene alternatif olma iddiasındaki bütün siyasal düzen tasavvurlarını dışlayarak, mevcut durumun değerlendirilmesine ve ötesine geçilebilmesine imkan verebilecek olan bütün iyi arayışlarının yolunu kapatır. Nietzsche'nin düşüncelerinden ilham alan postmodern düşünce de, her ne kadar var olan düzenin ciddi bir eleştirisini sunsa da, siyaset felsefesi için açık kapı bırakmaz. Postmodern düşünce, belirli bir siyasal düzeni evrensel iyi ile özdeşleştiren ve böylece onu, değerlendirmeden bağışık kılan bütün büyük anlatılara karşı çıktığı gibi, neoliberal siyasal söyleme de karşı çıkar. Fakat postmodern düşünce, benimsemiş olduğu radikal tarihselciğin bir sonucu olarak, evrensel iyi düşüncesini reddettiği için, var olan düzeni kendisine göre değerlendirebileceğimiz bir siyasal öneri sunmaz.
Marx ve liberalizm
Liberalizme göre, özgürlük; bireyin herhangi bir birey, grup ya da kurumun müdahalesiyle kısıtlanmamış seçim alanına karşılık gelir. Böylece, liberalizm, özgürlüğün, ne kadar doğru bir seçim yapılabildiği ya da seçimlerin ne ölçüde hayata geçirebildiği ile değil, yalnızca bireyin seçim alanı açıklığı ile bağlantılı olduğunu varsayar. Bu varsayımın bir sonucu olarak, liberalizm, açık bir seçim alanına sahip olmayı bütün bireyler açısından güvence altına alacak olan hukuk karşısındaki eşitliği, bireylerin özgür olabilmelerinin yeterli koşulu olarak görür. Buna karşın Marx, özgürlük için daha ileri düzeyde bir eşitliğe ihtiyaç olduğunu düşünür. Pozitif bir özgürlük anlayışına sahip olması nedeniyle, özgürlüğü, yapabilirlik kavramı temelinde ele alır. Marx için yapabilirlik, bireyin kendini gerçekleştirebilmesi demektir. Ona göre, söz konusu kendini gerçekleştirme, bireyin sahip olduğu niteliklerle ve bireyin nitelikleri de içerisinde bulunmuş olduğu toplumsal koşullarla bağlantılı olduğundan, özgürlüğün hayata geçirilmesi, eşitliğin yalnızca hukuki boyutuyla değil aynı zamanda ekonomik boyutuyla da hayata geçirilmesini gerektirir. Bu yüzden Marx, ekonomik eşitsizliklerin mevcut olduğu bir toplumsal düzende, hukukun ekonomik yönden güçlü olan sınıfın çıkarlarına hizmet edeceği, dolayısıyla da hukuk karşısındaki eşitliğin (hak eşitliği), özgürlüğün lehine değil, aleyhine işleyeceği düşüncesindedir.
Sayfa 116Kitabı okudu
İktidar ve Otorite
İktidar buyurur, gerektiğinde zor kullanarak ayakta durur. Buna mukabil otorite etkiler. Otorite ödüllendirmeyi ve zoru içermez. Zor devreye girdiğinde otorite, otorite olmaktan çıkar. Bu anlamda otorite, kendiliğinden kabulü gerektiren bir etki ve yetki biçimidir. Nüfuza ve saygınlığa dayanır.
Auctoritas kavramı, yaşanılan siyasal deneyimlere tekabül etmesi anlamında esasen Romalı bir kavramdır. Kavram Augere fiilinden türemiştir. Augere; çoğaltmak, artırmak anlamlarını içerir. Sürekli artırılan, pekiştirilen kuruluştur ve Romalı için otoritenin kaynağında kuruluş vardır. Otorite sahiplerinin sürekli çoğalttıkları şey kuruluştur. Yaşayanların otoritesi artık hayatta olmayanların (kurucuların) otoritesine dayanması anlamında türevseldir. İktidarın tersine otoritenin kökleri geçmiştedir ve bu geçmiş kendini kentin günlük yaşamında en az yaşayanların gücü ve kudreti kadar hissettirir. Otorite sahibi olanların en önemli özellikleri güç sahibi olmamalarıdır.
Roma'da İktidar halktan, otorite senatodan gelir. Senatoyu oluşturan yaşlıların sözlerinin otoritesi, salt öğüt biçiminde olmalarından kaynaklanır. Bu sözlere kulak verilmesi için, onların buyruk biçiminde ifade edilmelerine ya da dışarıdan bir zorlamaya gereksinim yoktur.
Sayfa 65Kitabı okudu
Kısaca, siyasi tarihi okumak tek başına siyaset bilmek anlamına gelmez
Belirli bir toplumsal bağlamın ürünü olması bakımından ilişkisellik, eylemler yoluyla varlık bulabilmesi bakımından pratik bir etkinlik olmak, ortak yaşam düzenini etkileyici sonuçlar doğuran iktidar ilişkilerini içermesi bakımından bütünün yönetimi ile ilişkili olmak gibi özellikleri içeren SİYASET, TAM DA KENDİSİNİ ANLAMAMIZI MÜMKÜN KILAN BU ÖZELLİKLERİ DOLAYISIYLA FELSEFEDEN BAĞIMSIZ DÜŞÜNEMEYECEĞİMİZ BİR KAVRAMDIR. Gerçekten de, her siyasal eylemin iyi ve kötüye ilişkin düşüncelerimizle bağlantılı bir amacı içermesi nedeniyle etik, her siyaset ve siyasal düzen tasavvurunun, insan varlığına ilişkin belirli bir kavrayış üzerinde temellenmesi nedeniyle ontoloji ve siyasete ilişkin bilginin inanç ve kanaatten farklı bir mahiyeti haiz olması nedeniyle de epistemoloji, siyaseti anlamak için zorunlu olarak müracaat etmemiz gereken bilgi alanlarıdır.
Bununla birlikte siyaset-felsefe ilişkisinin daha çok siyasal iktidarın meşruiyeti problematiğinde siyaset-etik ilişkisi olarak karşımıza çıktığı söylenebilir. Söz konusu ilişki, aktüel olan siyasetin, bir olması gereken ışığında değerlendirilmesi bağlamında ortaya çıkan bir siyaset felsefesi kavramlaştırmasını da beraberinde getirir. Bu durumda; tarihsel olan ve bu niteliği itibariyle de değişken bir mahiyet arz eden siyasal eylem ya da faaliyete ölçüt teşkil edebilecek değişmeyeni (ideal olanı) sunabilecek olan felsefedir. Yani söz konusu siyaset felsefesi kavramlaştırmasında, değişken siyasete değişmeyen meşruluk tabanını sağlayan felsefedir.