Ebu Hasan Ali İbn Ahmed el-Hakkari Gönderileri
Ebu Hasan Ali İbn Ahmed el-Hakkari kitaplarını, Ebu Hasan Ali İbn Ahmed el-Hakkari sözleri ve alıntılarını, Ebu Hasan Ali İbn Ahmed el-Hakkari yazarlarını, Ebu Hasan Ali İbn Ahmed el-Hakkari yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
...Şâfiî şöyle dedi: "Tavafa başlarken ve Hacer-i Esved'e selam verirken şöyle deriz: Allah'ın adıyla, Allah büyüktür. Allah'ım sana iman ederek, kitabını tasdik ederek, ahdine vefa göstererek, Nebî'nin sünnetine ittiba ederek (bu amelimi yapıyorum)."
İsnadıyla Salih ibn Ahmed ibn Hanbel'den dedi ki: Babamı (İmam Ahmed'i) işittim, Şâfiî rahimehullah'ı zikretti ve şöyle dedi: "Şâfiî, Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem'den veya sahâbeden bir hadis geldiğinde ondan başkasına yönelmezdi. Allah teâla'nın kendisinde ilmi, fıkhı, Kur'an kıraatini ve hudû'yu (teslimiyet) toplamış olduğu bir adamdı."
...Şâfiî rahimehullah'ı işittim şöyle diyordu: "Ashab-ı Hadis'ten bir kimseyi gördüğüm zaman, sanki Nebî sallallahu aleyhi ve sellem'in ashabından birini görmüş gibi oluyorum."
Şafiî radıyallahu anh'a, Allah azze ve celle'nin sıfatlarından bir sıfat hakkında sordum. Bunun üzerine o şöyle dedi: "Akılların Allah azze ve celle'yi temsil etmesi haramdır, hayallerin ve vehimlerin onu sınırlandırması, zanların onu idrak etmesi, nefislerin onun zatını tefekkür etmesi, gönüllerin onun hakkında derine dalması, zihinlerin onu kavramaya çalışması haramdır. Akılların aklettiği ancak Allah'ın kendini vasfettiği veya Nebî'sinin -aleyhisselam- dilinden kendini vasfettiği sıfatların varlığıdır. "
Buhari, sahihinde şu hadisi rivayet etmiştir, Sehl ibn Sa'd'dan rivayet edildiğine göre: "Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'in yaptığı bir gazvede, Peygamber in beraberinde müslümanlardan yana harbederek müslümanlara, büyük fayda veren bir adam vardı. Peygamber ona doğru baktı dedi ki: Her kim ateş ehlinden olan bir kimseye bakmayı arzu ederse, şu adama baksm! Bu söz üzerine oradaki topluluktan bir kimse, o adamın arkasından gitti. O adam hakikaten müşrikler aleyhine en şiddetli darbeler indirmekte olan bir hal üzerinde idi. Nihayet yaralandı da (acılara sabredemeyip) çabuk ölmek istedi. Ve hemen kılıcının sivri tarafını iki göğsünün arasına koydu ve üzerine yüklendi. Nihayet kılıcın ucu iki küreğinin arasından dışarı çıktı (ve öldü). Onu takip eden kimse süratle Peygamber'in yanıma döndü ve dedi ki: Ben şehadet ediyorum ki, Sen Allah'ın Resulüsün! Rasûlullah dedi ki: Bu şehadetin sebebi nedir? Dedi ki: Sen falan kimse için dedin ki: Ateş ehlinden olan bir kimseye bakmayı arzu eden, şu adama baksın. Halbuki o zât, bizim içimizde müslümanlara faydalı olmak yönünde, bizim en büyük olanlarımızdan biri idi. Bu sözünüzden, ben onun cihad üzere ölmeyeceğini bilmiştim. Onu ta'kib ettim, yaralanınca (acısına sabredemeyip) acele ölmek istedi de, kendini öldürdü. Bunun üzerine Nebi sallallahu aleyhi ve sellem dedi ki: Şüphesiz bir kul, cennet ehlinden olduğu halde ateş ehlinin amelini işler, bir kul da ateş ehlinden olduğu halde cennet ehlinin amelini işler. Ameller ancak sonuncuları ile değerlendirilir."
Cuma'ya ve cemaate devam edin. Sünnete, imana ve dinde derin kavrayış sahibi olmaya sıkıca sarılın.
Kader; hayrıyla ve şerriyle Allah azze ve celle'dendir. Allah'ın iradesinin, kazasının (hükmettiğinin) ve takdirinin dışında hiçbir şey gerçekleşmez.
Allah teâla arşın üzerindedir.
Allah azze ve celle ahirette görülecektir. Mü'minler, O'na gözleriyle doğrudan bakacaklar ve O'nun kelâmını duyacaklardır.
"Hamd Allah'a mahsustur, O ki nimetlerinden birinin şükrünü edâ etmek ancak kendisinden bir nimet ile mümkündür. Bu nimet de önceki nimetlerine şükreden kimseye yeni bir nimetin verilmesini sağlar. İnsanın bu nimet dolayısıyla da şükretmesi gerekir.
Vasfedenler O'nun azametinin künhüne eremezler. O, kendisini vasfettiği gibidir, yarattıklarının vasfettiğinden de yücedir.
Kerem-i vechine, izzet-i celâline yakışır bir şekilde Allah'a hamd ederim.