Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Eda Bildek

Eda BildekMor Rüya yazarı
Yazar
Editör
8.0/10
94 Kişi
393
Okunma
39
Beğeni
6,9bin
Görüntülenme

En Eski Eda Bildek Gönderileri

En Eski Eda Bildek kitaplarını, en eski Eda Bildek sözleri ve alıntılarını, en eski Eda Bildek yazarlarını, en eski Eda Bildek yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
376 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
“En evvel bir kin gelip mıhlanmıştı yüreğime; nasıl olurdu, nasıl olurdu da anneciğim bu gencecik yaşında ve üstelik “bir tanem” dediği beni bırakıp gidebilirdi? Lakin anlam veremiyordum, kimeydi bu kinim? Beni bırakıp giden anneme mi? Beni bırakıp giden annemin hastalığını geç fark eden babama mı? Beni bırakıp giden annemin derdine deva bulamayan tabiplere mi? Beni bırakıp giden anneme bu yazgıyı takdir edene mi? Sonradan anladım ki, bu sorularımın hepsinde “beni bırakıp giden annem” diyordum; suçlu annemdi ve benim kinim annemeydi.” (MELEĞİN GÖZYAŞI-ARİFZADE) “Neden sonra yatağıma geçip uzandım. Gözlerimi odamın beyaz boyalı tavanına diktim. Dedemin bana anlattıklarının nasıl da bir kere daha bir damla gözyaşından bana yaşatıldığını düşünmeye koyuldum. Öylece uyuya kaldım. Rüyamda annem gelip başucuma oturdu. Narin eliyle saçlarımı okşadı. “Anneciğim” diye bağırdım hüzünle, “Anneciğim!” “Yavrum?!” dedi sevecen sesiyle, “sen bugün ağlamayı öğrendin; şimdiye dek yaptığın sadece gözyaşı akıtmaktı, lakin bugün şu masanın başında ağladın oğlum. Unutma ki, esneyen ya da gülen bir insan da gözyaşı akıtır ama ona ağlama denmez. İşte sen de şimdi ağlamayı öğrenmiş oldun bir tanem; dünya üzerinde acı çekmeyen çocuk yoktur. Japonya’da, Afrika’da, İskandinavya’da, dünyanın her yerinde, her zaman çocuklar üzülür. Ama unutma, ağlamayı öğrenen çocuk mutlu olmanın yolunu da bulmuş olur!” Bu benim son rüyamdı.” (MELEĞİN GÖZYAŞI-ARİFZADE)
Kırlangıç Ağıdı
Kırlangıç AğıdıEda Bildek · Nüve Kültür Merkezi · 20147 okunma
528 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
Uyku ile uyanıklık arasında bi kıssa...Asırlar sonrasına ışık tutuyor adete...Rabbin Yaratma gücünü, diriltme gücünü ve taktirini idrak edebilmemiz için yüreklerimize dokunuyor yedi kutlu insan... Eda Bildeğin kaleminden Ashab-ı Keyf zamanına harika bi yolculuktu....
Mor Rüya
Mor RüyaEda Bildek · Paradoks Yayınları · 201275 okunma
Reklam
Ben en karanlık yanlarımdan ve gecenin hoyrat kollarından koparıp benliğimi senin aydınlığına yürüdüm sevdiğim... Sana bir ömür muhacir kalmaya âmade varlığım...İçimi karış karış saran aşk sızısının acısıyla döndürdüm yüzümü sana... "Hiç-mi insafı yok sevda yamaçlarının"... Nice yangınlar büyüterek doldurdum heybemi... İçinde bir tek sen kokan hasretim var... Eğer-ki bir parça merhamet süzülmez ise gözlerinden, gam deryasına düşmemem için hiç bir sebep olmayacak bilesin...
Sayfa 318 - Tek Gül
-Hz. Âdem cennetten dünyaya gönderildiğinde Allah'a yalvardı: "Allah'ım; beni Muhammed (a.s) aşkına affet!" Alemlerin Rabbi, Âdem (a.s)'dan sordu: "Ya Âdem, sen Muhammed (a.s)'ı nasıl öğrendin; ben henüz onu vücuda getirmedim?" -Âdem (a.s) dedi ki: "Ey Rabbim! Sen beni yaratıp kalıbıma ruh üflediğin zaman başımı kaldırıp ârşa baktım." Orda bir yazı vardı: "Allah'tan başka ilah yoktur ve Muhammed (a.s) Onun rasülüdür." -"Sen (mübarek) ismini, insanoğlunun en üstün ve sevgilisi olandan başkasına bağlamayacağına göre, onun kadir ve kıymetini buradan anladım." Yüce Allah buyurdu: "Doğru söyledin Ya Âdem; O benim için insanoğlunun en sevgilisidir. Madem ki onun aşkına benden mağfiret istiyorsun, seni affettim."
Adem, beni Havva yanılttı dedi. Adem suçu Havva'ya yükledi. Ne yapsındı Havva? Nasıl ağlamasın da içine bastırsın? Adem bir tek emri çiğnemiş olmanın hüznünde; peki ya Havva? O hem emri çiğnemiş hem de sevdiği tarafından suçun öncüsü ilan edilmişti. Havva nasıl ağlamayabilirdi ki? Nasıl unutabilirdi, Adem'in bu sözlerini? Ahh Havva! Senden kaldı tüm kadınlara, suçlu ilan edilmek!
Ey İbrahim'in duası, Ey Âmine'nin rüyası, Ey Nebilerin ulusu! Ey Ümmetinin kurtarıcısı! Eyy Allah'ın en sevgilisi, Ne güzeldir izine tanıklık etmek. Ne büyük şereftir ayağının izinden yürümek. Nasıl bir onurdur izinde İbrahim'in izini de tatmak. Sen, sevgililerin en sevgilisi! Sen yaratılmışların en şereflisi! Gel ki, kurtulsun cehaletimiz! Son bulsun, kalbimizde yoldan çeviren deli nefsimiz!
Sayfa 178Kitabı okudu
Reklam
Tüm rüyaların hayra çıktığı kayalarda yazılıydı "Muhammed (a.s)!" Tüm yolların ötelere uzandığı işaretlerde adı gizliydi. Kurtuluşun anahtarıydı. Doğumdan öncesi de aydınlıktı, sonrası da. Adem'in affına oydu aracı olan, İbrahim'i dualarda avuçlayan, Yusuf'u zindanlardayken boynundaki muskada yazılı olarak ferahlatan, hep oydu. Tüm peygamberlerin müjdecisi, sebebi, sonuncusu.....
Sayfa 224Kitabı okudu
Hatice ölürken de mutluydu. Çünkü O âşıktı ve aşkı sonsuzdu. Bir ölüm ayırdığı gibi iki kalbi, gün gelecek bir ölüm kavuşturacaktı. Öyleyse sevgilinin aşkını hissederken ölmek de güzeldi.
Sayfa 336Kitabı okudu
Kahin dediler duymadı...Şair dediler duymadı...Sihirbaz dediler duymadı...Duymadığı sözcüklerin altında "Allah" dedi, kalbi mühürlü olanlar da bunu duymadı.
Sayfa 347Kitabı okudu
Allah Rasülü dünyaya sürgünlüğünün içinden, acılarının, kavminin işkencelerinin arasından, Rabbi'nin kapısına kadar gelmişti... Şimdi âşıklar mı kavuşacaktı? Şimdi âşıklar kavuşacaktı...Peki, şimdi ne konuşulacaktı? Şimdi sadece aşk konuşulacaktı... Yaşanılan her şey, yaşanılan her an ve görülen her nur iki aşığın varlığında ezele sır olarak kalacaktı... O sırdan ancak Allah'ın âşikar olunmasına rıza gösterdiği kadarı, insanoğluna duyurulacaktı ve insanoğlundan ancak kalbi mühürlü olmayanlar bu aşktan şüphe duymayacaktı...
Sayfa 355Kitabı okudu
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.