...
ama ne yapayım özlüyorum, kanamam durmuyor,
kanamam dursa şiirler bekliyor klavyenin rahminde.
iklimler değişken.
yüzümde çocuklar taş atıp kaçıyorlar özlemine,
hüzünler değişken,
inatlar değişken,
niçin öpüşüyoruz bilmiyorum ayrılırken.
yüzümde bir atlı karınca...
nişan almayı öğrenememiş bir tabanca...
aynada kendimi vurup duruyorum.