Esra Kılıç Türedi Sözleri ve Alıntıları
Esra Kılıç Türedi sözleri ve alıntılarını, Esra Kılıç Türedi kitap alıntılarını, Esra Kılıç Türedi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
içinle dışın ayrı türkü tutturur, gürültüden türküler de yorulur, için dışını kovalamaktan, dışın içinden kaçmaktan bıkar..
Sayfa 54
Kalakaldım. Yine. Bütün kadınlar gibi. Herkesi kucaklayayım derken kolları kendine yetişmeyen kadınların kalakalışı gibi.
Kalbimi söküp bir kenarda beklettiğim anlar da oluyordu. Çünkü kalbim, aklıma mantığıma sığdıramadıklarımı zorla zihnime tıkıştırmaya çalışıyor, orayı çekiştire çekiştire büyütüyor, kuşatıyor, yakıyor, yıkıyor, beni en çetin savaşın ortasında bırakıp kayıplara karışıyordu.
İşimi eve de götürürüm ben. Acımı da, umudumu da, yazgımı da… Eve döndüğümde olmayan şeylerin ağırlığıyla kamburlaşmış vücuduma bakarım aynada. Hayal kırıklıklarının üşüştüğü
suratıma, yerçekimine direnemeyen yanaklarıma, yüzümden intihar eden tebessümlere, kızarmış gözlerime, aynı duran ve değişmeyen her şeye…
Ona bir kalbin çatırdayışını dinletebilirdi mesela, tuz buz olup dağılışını izletebilirdi, dağıldıktan sonra toparlanmayışını, toparlansa bile bir araya getirirken ellerini kanatışını, yapıştırılsa bile eski biçimine kavuşamayışını, bu yüzden ömür boyu aksak, ritimsiz, kötürüm atışını…
yaşamak ağrılıydı. ağırdı. bir telefonu açmak, bir sesi kucaklamak, bir sesin aşinalığında ferahlamak.. bir eli tutmak, bir ele tutunmak, bir omuzda doyasıya ağlamak, bir sırrı paylaşmak, bir sıkıntıyı bir teselli bağına tutturmak..
Sayfa 101
seslerimizi hatırlıyorduk. birbirimize seslerimizi hatırlatıyorduk. suskunluğu bir süre erteliyorduk. ya da suskunluğun bir konuşma biçimi olduğu zamanlara dönüyorduk..
Sayfa 73
adımlarım birikiyordu, gidemediğim yollar, varamadığım yerler, erişemediğim gözler, tutamadığım eller, çalamadığım kapılar, barınamadığım evler..
Sayfa 64
Kalbime kocaman bir kaya yuvarlandı; çarpıntı, çarpıntı, çarpıntı… Kalakaldım. Yine. Bütün kadınlar gibi. Herkesi kucaklayayım derken kolları kendine yetişmeyen kadınların kalakalışı gibi..
Sayfa 23
şimdi kim içindeki karanlık odanın kapısını açık unutmuştu? peki yanıp kül olan bir hayatın telafisi mümkün olur muydu?
Sayfa 61