Gece Dergi

Ölçüleri iyi ayarla. Severken de savaşırken de... Ne fazla sev, küçümsen ne de fazla savaş, hırpalan. Sakın ola dünyaya yenilme! Yenilirsen...

“Her şey üstüne gelip, seni dayanamayacağın bir noktaya getirdiğinde, sakın vazgeçme! Çünkü orası, kaderinin değişeceği yerdir.”
Mevlana

Hayatı anlamaya çalışırken kafanda kocaman bir uğultu olacak. Bu uğultu ile yaşamaya alışmalısın. O gürültünün içindeki yararlı sesleri duyup gerisini es geçmelisin. Ve bu uğultu da pul biber gibi bir şey... Yedikçe canın yanacak ve yedikçe canın isteyecek.

Ne vakit kendimi arasam
Olmadık kişilerde buluyorum beni.
Büyüdüğüm de oluyor, küçüldüğüm de.
Genç olduğum da oluyor.
Unumu eleyip eleği duvara astığım da.
Bir yanım “Kalk gidelim.” derken bir yanım “Romatizmalarım azdı yine.” diyor.
“Hazır kendimi bulmuşum iki lafın belini kırayım.” derken
Yatma saati geliyor çocukluğumun ya da bir koltukta uyuyakalıyor ihtiyarlığım.

Ve yollar, önünde akıp uzayan...

Daha fazla ölüm haberi duymasınlar diye beynime gömüyorum bütün ölülerimi.

Şimdi bir dizenin inceliğile yaklaşıyorum sana,
Yürümeye başlayan bir çocuğun ilk adımlarıyla.

Tanrının kötülüklere göz yumduğu bir cehennem burası.

Uçmak isteyen yavru bir kuşun kanatları gibi yavaşça açıldı adamın dudakları. "İyi ki varsın." dedi. "Sen olmasan boş bir et parçasıydım bu dünyada. Ruhum sokak köpeklerine dönerdi." Bir ömür uzunluğunda konuşmuştu adam. Bir ömürlük cümleler kullanmıştı.

"Hala yaşıyor olmanın hüznüyle kapıyı açıyorum."