Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.31
Georges Rodenbach Reviews
You can find Georges Rodenbach reviews, Georges Rodenbach book reviews, Georges Rodenbach ratings on 1000Kitap.Nasıl Bakarsan Öyle Görürsün
Ben sana değil, hayalimdeki kadına aşığım...
Aslında hayali değil, ölen karısına... Hugues Viane ölen karısına o denli aşıktır ki, onu hep yaşamak için evinin her yerini eşini anımsatacak eşyalar ile dizayn eder. Hatta ölmüş eşinin saçlarını bile saklar. Bu eşyaları evin hizmetlilerinden bile kıskanır. Tek başlarına odaya girip toz bile aldırtmak istemez.
Gel zaman git zaman gözü ölü eşinden başka bir şey görmediği için, yolda yürürken bir kadın görür ve eşine çok benzetir. Her bakışı, mimiği, saçı, elleri... Her şeyiyle ölen eşidir. Eşi sanki ölmemiş de sadece küçük bir tatile çıkmış gibi gelir ona. Bir insan bir insan bu denli benzesin, hayretler içerisinde kalır.
Ama elbette biz okuyucular aslında işin gerçeğini Hugues Viane'den daha önce anlarız. Kadın ölen eşine benzememekte...
Güzellik görecelidir deriz ya, işte hüner bakan gözdedir. O gözlerin sahibindedir. Kişi nasıl isterse öyle görür, kişiyi aksine inandırmak çok zordur. Kişi anca kendi istediği zaman gerçekleri görür, başkaları istediği kadar uğraşsın, boşuna...
İçinde bol bol dönemin Brugge sokaklarından kareler, evler, kiliseler ve yapıların fotoğrafları da yer alıyor.
Özellikle aşktan gözü dönmüş okuyuculara tavsiyedir.
Ölü Brugge / Georges Rodenbach
Hugues Viane. Çok genç yaşta karısını kaybeden ve o kaybedişten sonra melankolik bir ruha bürünen bir adam. Öyle ki mateme en çok yakışan kurşuni renkli bir kentte taşınır apar topar, Brugge’e, “Ölü Brugge’e.”
Karısına duyduğu sevgi dillere destandır; yıllar geçse de “ölü olan eş”in eşyalarıyla bir müzeye
112 syf.
9/10 puan verdi
"""Beş yıldır, karısı öldüğünün ertesi günü gelip Brugge'e yerleştiğinden beri böyle yaşıyordu. Beş yıl olmuştu bile! Kendi kendine tekrarlıyordu: "Dul! Dulluk! Dulum ben!" Çaresiz ve kisa mı kısa, tek hecelik, yankısız bir kelime. Tek kalmış kişiyi gayet iyi tarif eden tek sayılı bir kelime.""" Hugues
Ölü Olan Şehir mi İnsan mı?
Georges Rodenbach'ın "Ölü Brugge" adlı eseri, sevilen birinin-bir eşin, sevgilinin- ölümünün ardından yaşanılan yas sürecinin ruhsal boyuttaki etkilerine değiniyor. Kaybın ardından açılan ruhsal boşluğu önce Brugge şehrinin kasveti ile doldurmaya çalışan kahramanımız- ki roman boyunca Brugge şehri adeta romanın bir ana karakteriymiş gibi ön planda arzıendam ediyor- şehir ruhsal boşluğunu doyurma açısından yetersiz kalmaya başladığında, kaybettiği kadının hissettirdiği eksikliği ona fiziksel olarak benzeyen başka bir kadını rahmetlinin yerine koyarak tamamlamaya ve bu bilinçli yanılsama ile anlamsiz, sıkıcı hayatına bir anlam katmaya çalışıyor. Yazar; yas sürecindeki insanın psikolojisine, takıntılarına, değersiz eşyaların hatıra özelliği taşıdığı noktada nasıl anormal derecede değer kazanabileceğine ve yas depresyonu yaşayan bir insanın yaşadığı üzüntünün etkisiyle nasıl olup da hayatın ve toplumun gerçekleriyle bağdaşmayan mantık dışı hareketler yapabileceğine dair psikolojik ve sosyolojik bir çok çözümlemede bulunuyor. Roza Hakmen'in muhteşem çevirisiyle Türkçeye kazandırılan bu ilk Rodenbach eserini mutlaka okumalısınız.
Ölü Brugge / Georges Rodenbach
Hugues Viane. Çok genç yaşta karısını kaybeden ve o kaybedişten sonra melankolik bir ruha bürünen bir adam. Öyle ki mateme en çok yakışan kurşuni renkli bir kentte taşınır apar topar, Brugge’e, “Ölü Brugge’e.”
Karısına duyduğu sevgi dillere destandır; yıllar geçse de “ölü olan eş”in eşyalarıyla bir müzeye
Öyle bir kitaptı ki bu hikaye ancak Brugge'da geçebilirdi. "Her kent bir ruh halidir; o kentte kısacık bir süre bile otursak o ruh hali aktarılır..." diyor ya Rodenbach kitapta, işte Brugge da bana o kasvetli ruh halini orada geçirdiğim kısacık zamanda bile aktarıvermişti. Güneşli bir günde görmüş olmama karşın aklımda kasvetiyle kalan Brugge kesinlikle ölümle ilişkilendirilebilecek şehirlerden biri. Özellikle geceleri insana kendini ortaçağda hissettiren, daracık sokaklarında kocaman kulelerin karanlığında boğuluyormuş hissini duyuran şehir, bu kitapla birlikte aklımda daha da karanlık bir siluete büründü.
Eşini kaybeden ve bunu bir türlü kabullenemeyen Hugues, eşinin hatıralarını koruyup kollamak ve bir an önce ona kavuşmak için yaşayan, aslında Sezai Karakoç'un ifadesiyle "yaşamıyor gibi yaşayan" bir karakterdir. Brugge da karanlığıyla, kasvetiyle insana ölümü anımsatmanın ötesinde ölümü yaşatan bir kent olduğundan hayatını burada sürdürmeye karar verir. Günün birinde merhum eşine ikiziymiş gibi benzeyen bir dansçı olan Jane'e rastlamasıyla hayatı değişmeye başlar. Bu değişimin kaderini okuduğumuz kitap bir yandan da yoğun biçimde Hristiyanlık motifleri taşıyor. Bu noktada biraz boğsa ve sonu da önceden bir parça tahmin edilebilir de olsa okunmaya değer bir kitap.
Sembolist edebiyatın başyapıtı #brugeslamorte hakkında öncelikle genel bilgiyi paylaşayım.
Gazeteci, şair, romancı ve bir dönem avukatlık yapmış olan #georgesrodenbach Proust’un Swann karakterine ilham olan figürlerden biri.
1892 yılında yayımlanan Bruges-la-Morte fotoğrafların kullanıldığı ilk roman. Foto-hikaye denilecek yeni bir anlatım
Georges Rodenbach ile tanışma kitabım, Ölü Brugge. Başkarakterimiz Hugues, eşinin ölümünden sonra oldukça zor zamanlar geçirir ve yas sürecine girer. Fakat yıllar geçer ve acı dinmez. Hugues gri ve kasvetli şehir olan Brugge şehrine eşinin hatıralarıyla birlikte taşınır. Eşine tıpa tıp benzeyen bir ses sanatçısı ile tanışmasıyla birlikte de asıl kurgu başlar.
Kitapta bahsi geçen şehrin pek çok fotoğrafı paylaşılmış. Kitabın basık ve gri havası fotoğraflarla da desteklenmiş. Son derece sade bir üslupla yazılsa ve kolay okunsa da, metin başından sonuna kadar kasvetli bir anlatıma sahip.
Kitabı benim için değerli kılan özelliklerden birkaçı da Roza Hakmen çevirisi ve Selim İleri’nin yazdığı sonsöz. Selim İleri’nin de sonsözde bahsettiği gibi, metin kimilerine göre bir başyapıt kimilerine göre ise son derece sıradan. Benim okuma deneyimimde ise, bu kadar uçlarda olmamakla birlikte, ortalama bir metin.
Kasvetli metinler okumayı sevenler kitaba şans verebilirler. Okuyacak olan herkese şimdiden keyifli okumalar diliyorum.
Bruges Avrupa’da en sevdiğim, beni en çok etkileyen şehir. Bu şehri bir aşığı en fazla bu kadar güzel betimleyebilirdi. İnsanı ahlaki ikilemlerde bırakan, kalbini titreten bir eser.