Afganistan'da yaşanan insanlık dramına ilişkin daha önce okuduğum tek roman uçurtma avcısıydı. Çok canım yanmıştı ve uzun süre etkisinden kurtulamamıştım. Girizgah "uçurtma avcısı" ile olsa da "Güneş doğmadan"ı direk aynı kefeye koyduğum anlaşılmasın. "Güneş doğmadan" aslında bir otobiyografi. Doktor Haşim Erdem'in kendi yaşamını kaleme aldığı bir roman.
Afganistan'ın Meymene'sinde başlayan bu gerçek hikayede; yazarımızın kraliyet soyundan gelen annesinin ve Meymene'li aşiret reisinin oğlu olan babasının ilk erkek evladı olarak dünyaya gelişinden, Rus işgalinin yıkıcı etkisine karşı yürüttüğü savaşı, hayatta kalabilme mücadelesini ve doktor olabilme yolunda yaşadığı dramları okuyacaksınız. Hepsinden öte, tüm bu süreçler boyunca benliğinin tırpanlanmasına karşı insan ve birey olarak kalabilme mücadelesine şaht olacaksınız.
İnsanın okurken yazarın daha fazlasını anımsamak istemediğini düşündürecek oranda yalın yazılmış, lüzumundan fazla detaya yer verilmeden kronolojik bir sıralamayla yaşananların anlatıldığı, mistik bir havanın kokusunu her daim alabileceğiniz bir roman.Yazarın munis kişiliğine rağmen kırılmayan tutunma ve başarma direnci çok etkileyiciydi.
Tüm yukarıda yazdıklarımdan çok daha yüreğime işleyen neydi derseniz; tüm bu yaşanan acıların bizden çok da uzakta olmamasıydı!!!
