En Beğenilen Havva Özkan kitaplarını, en beğenilen Havva Özkan sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Havva Özkan yazarlarını, en beğenilen Havva Özkan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Efendi Hazretlerimiz İsmailağa'ya ilk imam olduğu zaman kapı kapı dolaşıyor. Çevredeki her evin kapısını tıklayan Efendi Hazretleri. "Ben bu caminin yeni imamıyım, bir sıkıntı ve ihtiyacınız olursa benim kapım her zaman açık. Sizi namaz da camimizde görmek bizi mutlu eder." diyerek insanları namaza ve camiye çağırıyor. İnsanlarımız güzel muameleye güzel karşılık verirler. İnsanların yapısında da bu vardır." Allah razı olsun, ne demek hocam, inşallah hocam" diyorlar. Herkesin aynı olması, herkesten aynı muameleyi beklemek de yanlış tabii. Hele böyle bir iş yapan her türlü hakarete hazırlıklı olması lazım.
Efendi Hazretlerimizin kapısına tıkladığı bir evden de et ve kemik yığını olarak tabir edilen iman ve akıldan nasibi olmayan iri yarı bir adam çıkıyor. Efendi Hazretleri aynı şeyleri ona da söylüyor. Adam Efendi Hazretlerine şöyle yukardan alaycı bir şekilde bakıyor ve "Şuna bak, sen bir hiçsin ha!" diyor. Efendi Hazretlerimiz adamın bu tavrına "Hiç olduğumu bir sen anladın" diyerek çok manalı bir cevap veriyor.
Çanakkale'de 250 bin şehid verdik. Anne, evladını askere gönderecek. Oğlu helallik istiyor. Oğlunu son kez alnından öpüyor. Onu görmek ancak ahirette mümkün olacak diyor. Son kez sarılıyor yavrusuna ve ellerini açıyor gözyaşlarıyla sesleniyor Rabbisine, diyor ki: "Ey Rabbim, sen bana bu evladı verdin. Şimdi ben sana veriyorum emanetini. Onu büyüttüm, ona baktım. Senin yolunda son nefesini versin istiyorum Allah'ım. Şehidlik makamını ona nasip eyle."
O anneler ki evlatlarından vazgeçtiler Ezan-ı Muhammed-i sesleri semalarda haykırsın diye.