Bazı insanlar istemeden bir hataya düştükleri zaman af onlar için gerçek bir nimet ve kurtulma vesilesi oluyor.
Ama suç işlemeyi alışkanlık, affetmeyi zayıflık sayan, yaptıklarını sürdürebildiği zaman da insanları saf ve aptal yerine koyup ne yaparsa yapsın yaptıklarının tamamının yanına kar kaldığını zannedenler eninde sonunda yaptıklarının cezasını çekiyorlar. İşte İlahi adalet böyle bir şey.