Hüdanur Yıldırım Gönderileri
Hüdanur Yıldırım kitaplarını, Hüdanur Yıldırım sözleri ve alıntılarını, Hüdanur Yıldırım yazarlarını, Hüdanur Yıldırım yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Görmesi gereken her şeyi kitaplarda görmüş, yaşaması gereken her şeyi yazılarında yaşamıştı. An kalmamıştı hissetmediği. Yazdığı gibi ulu bir ağacı yoktu, tepenin üstündeki cılız dalların altına oturdu. Yağmurun soğukluğunu hissederken kapandı gözleri. Mezarının başına bir not düşüldü ona dair: 'Yazdı, yaşadı, mutlu öldü'."
Sayfa 82Kitabı okudu
"Yıllardır susmanın acısını çıkartır gibi yazdı, yazdıkça rahatladı. İnsanlar onu anlamış, anlamamış ufacık bir önemi kalmamıştı hatırında. Bitirdiği kitaplar adedince defter birikmişti mabedi olmuş tepede. Hayal ettiği, dilediği her an hayat bulmuştu kaleminde. Anları yaşasa bu kadar kıymetli olmazdı muhtemelen."
Sayfa 81Kitabı okudu
"Para biriktirmek, yatırım yapmak şöyle dursun tek dertleri akşam eve gidince boğazlarından birkaç yudum bir şey geçmesiydi. Hayalleri yoktu hiçbirinin yahut da yaşamak için bir idealleri, koydukları bir hedefleri. Kendinden büyükler zamanında nasıl yaşamış ne yapmışlarsa yalnızca aynısını yapıyorlardı. Düşünmüyorlardı, sorgulamıyorlardı."
Sayfa 79Kitabı okudu
"Ölümü, ölmeyi kim isterdi ki? Evet belki hayatımın hiçbir karesi hatırlanmaya değecek şeylerden değildi. Belki hiçbir zaman özel hissetmedim de hissettirilmedim de. Ama güneşin doğuşunu görmek istiyordum. Bir kedinin heyecanla koşuşunu görmek istiyordum. Kocam evde yokken kahkahalar atan çocuklarımın sesini duymak istiyordum. Ama ölümü değil..."
Sayfa 65Kitabı okudu
"Boşanmış bir kadın olarak hayatınıza devam edemezdiniz çoğu zaman. Ya ölürdünüz ya da başka bir evlilik için zorlanırdınız. Mahalleden rahat rahat geçemezdiniz mesela. Dul kadının sokakta yalnız başına ne işi vardı derler çünkü. Markete, mağazaya tek başına girseniz aaa bu da nasıl kadınmış böyle derlerdi."
Sayfa 65Kitabı okudu
"Kimsesiz kalmak hiçbir zaman aklıma gelmemişti. O gün burnumda çamaşır suyu kokusu, damağımda annemin kekinden kalan tarçın tadıyla büyüdüm, büyüdüm."
Sayfa 52Kitabı okudu
"Yağmuru içimde, ta iliklerimde hissettiğim ilk an ne zamandı, hep merak etmiştim. Bir kavga sonrası dayağını yiyip evden atılan annemin kucağındaykendi belki de, kim bilir? Ya da çatısı naylonla kaplı evin içine giren yağmur damlaları ıslatmıştı belki de. Yine de her zaman sığınabileceğim tek şey yağmur olmuştu. Bazen saçımdan süzülen damlalara sığınmıştım. Bazen de oluşan, yağmur sonrası kokuya."
Sayfa 48Kitabı okudu
"Yazdıkça hafiflediğini, rahatladığını hissetti.. Özgürce ifade edebilmek ne güzeldi, kendini.."
Sayfa 46Kitabı okudu
"Umut belki gelecek sayfadadır, kapatma kitabı!"
Sayfa 43Kitabı okudu
"Büyük şeylerle mutlu olmayı bekleyip hiç mutlu olmadan terk etmek istemiyordu sadece bu dünyayı."
Sayfa 8Kitabı okudu
"Trenden inenleri karşılayanların yüzünde derin tebessümler, trene bindirilenlerin arkasından dökülen gözyaşları. Tek başına gelen gidenler de vardır tabi. Kimsesiz oldukları için mi yoksa önemsenmedikleri için mi böyledir, düşünür insan."
Sayfa 7Kitabı okudu
" İşte ben de durup; bu gidiş nereye diye soruyorum hep kendime ve sonra bu asra ayak uyduramadığımı iki kelimeyle özetliyorum: kalbim bu asrın dengi değil... "