Yaratilmislarin en sereflisi olmasi, insanin, seçiminde, sonuclarina katlanmak şartıyla , özgür birakilması ile ilgili... Bu "özgürlük', insani, bir meydan muhārebesinin alan yapiyor. "Esfel-i safilin" ile "ahsen-i takvim" arasinda gerili bir ip olarak insan, "asagı," olanin çekistirmesine karsilik hic bitmeyecek bir yukari çikma arzusunun tezahür alanina dönüsüyor.