“… ancak orada duruyordu; yaslanmış, yarı kapalı gözleriyle, sanki her şeyden acı çekercesine. Her şeyden anladığı, onu hiç kimsenin anlamadığı ve kelimeleri boşa harcadığı belliydi…”
“Böyle olacağını önceden hep hissetmiştim. Hiçbir sebep, yanlış yaptığım hiçbir şey yoktu, her şey olması gerektiği gibiydi ve birdenbire her şey bozuldu. Bu zaten tahmin edilebilecek bir şeydi, hayatımda başıma gelen diğer sebepsiz şeyler gibi.”
“Beyazlık. İlk önce yeni boyanmış odaların inanılmaz beyazlığı beni sersemletiverdi. Henüz kötü sözlerin söylenmediği, duvarların masum, kavgaların daha gerçekleşmediği, hiç kimsenin henüz banyoda ağlamadığı bir yer.”