Janset Karavin Gönderileri
Janset Karavin kitaplarını, Janset Karavin sözleri ve alıntılarını, Janset Karavin yazarlarını, Janset Karavin yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Yarın hakkında konuştuğunu duyduğum ilk insan sendin, biliyor musun? Bana demiştin ki tanıştığımız gün hatta yüz yüze geldiğimiz ilk an..."
"Seni seveceğim!"
"Yarın hakkında konuştuklarını hiç duymadım. Yani yarın derken, elle tutulmayan, somut bir olgu, kavram hakkında demek istiyorum. Gelecek değil. Gerçi gelecek de onlar için bir kavram olarak az sonra şimdi' olacak ve biraz daha sabrederlerse düne düşecek olandı. Malumdu. Olması gerektiği gibi olacaktı.
Bildikleri tek 'ecek' buydu, bu kadar."
Sayfa 92Kitabı okudu
"Orada insanların en önemsedikleri şey huzurlarıydı.
En önemsedikleri ve en kolay bozulan şeyleriydi bu onların.
Sayfa 92Kitabı okudu
Sessizlik eriyip gidemiyor, tam olarak eriyemiyor, zamanın çeperinde yankılanıyor ve uzuyor, esniyor ama kopmuyor, ta ki sesi, o ince zarı maharetle yırtarak anda kendi isteğiyle tutsak kalana dek: "Benim için içinden bir masal tut..."
"Tuttum!"diyerek boşluğa bırakıyor müstakbel cesedini. Her şeyi ardında bırakıyor; zamanı bile: [Zam'an]-sızı,n' [laşıyor,, "Güle güle..."
Sesi kendisini yutuyor âdeta gittikçe daralıp onararak son hecesini. Ayağa kalkıyor. Gidip ardından bakmıyor, hayır. Başını yere eğip çıplak ayaklarına bakıyor, sonra: "Ben biraz gecikeceğim sevgilim," diyor.
Sayfa 71Kitabı okudu
Ben de gideceğim," diyor, "herkes gibi ben de gideceğim..."
Bir an telaşa kapılıyor oturan: "Dur!" diye sesleniyor yüzsüz yolcuya, "Benim için bir şey yap giderayak..."
Sayfa 71Kitabı okudu
"Biliyor musun, masallar hep mutlu sonla biter ya... Mutlu sonla biten masallarda bile hep mutsuz kalan birileri var aslında ama hep yok varsayılıyorlar..."
Sayfa 70Kitabı okudu
Yüzüne doğru yaklaştıkça, kadın ondan uzaklaşıyor uzaklaşıyor uzaklaşıyor.
Şimdi gözlerinin içine bakması gerekiyor ama gözleri nerede ki?
Gözlerinin olması gereken yere bakıyor o da bir müddet. Sessizlik...
Sayfa 59 - Cep kitapKitabı okudu
"Zaten kaldırımlarda yazılı dişi notaların üzerinde sekerek yürüyen kim olsa iyi bir fiyata satar gözlerindeki senfoniyi."
Sayfa 34Kitabı okudu
"Surufi?"
"He?"
"Neden mutlu bir düş görmeyi bilmiyoruz biz?"
Sayfa 33Kitabı okudu
Küçük Prens
-Ama kördür gözler.
İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman gerçekleri görebilir...
Sayfa 18Kitabı okudu
dört duvar, sessizlik, yalnızlık, hayaller, hayaletler...
Sayfa 17Kitabı okudu
Hiç ayrılmak istemiyor, içinden ona kadar sayadura bekliyor gene de.
Sayfa 16Kitabı okudu
Anlamıyor söylediklerini; umurunda da değil artık zaten. Ne anlatsa olur. O hep unuta unuta başa sardığı hikâyeyi de anlatabilir saatlerce günlerce, ölene dek hatta. Burada, böylece ölünebilir pekâlâ! Sıcacık, yumuşacık, huzur içinde, masmavi, bulut beyazı, güneş sarısı...
Sayfa 14Kitabı okudu
Mümkün olsa duygularını satardı ama bu kadar rezil bir dünyada duyguların beş kuruş etmeyeceğini çok iyi biliyor.
Sayfa 6Kitabı okudu
Birden boynuna sarılarak: "Senden nefret edersem dünyada sevecek hiçbir şeyim kalmaz,"diyor
Sayfa 5Kitabı okudu