Altı yaşındayken, yeni bir beceri geliştirmek için bisikletten düşeceğimizi ve dönüp tekrar bineceğimizi biliyorduk. Bisikletten düşmek "kötü" bir şey değildi. Ancak büyüdükçe, düşmeyi hedefe ulaşmak için gerekli bir prosedür yerine kötü bir şey olarak algılamaya başladık.