abi Harry Potter ne alaka ya bunun neresi simya kitabı neresi bunun nesi ney ya yüzlerce sayfa öyle ya da böyle okuyorsunuz geçiyor belli bir şeyler oluyor bazen dayanılmaz bazen keyifli bazen bok gibi sonuna doğru götünden uydurma karakterler ortaya çıkıyor ne olduğu belli olmuyor birden bok gibi bir finalle dimdizlak kaliyosun böyle son belki 50 sayfaya kadar beğendiğim bir kitap olabilirdi ama bize onca sayfayı bu boktan bok için mi okuttu yani puh bok gibi sanat için sanata sıcayim rezalet
Okurken çok fazla sıkıldım. Arka kapakta yer alan olayların gerçekleşmesi bile 100 sayfayı buldu. Sonradan severim diye bir süre okumaya devam ettim ama sevmedim. Çoğu kısmı atlayarak okudum ve bitirdim. Ben yazarın yazı diline alışamadım. Farklı ve sıkıcı geldi bana. Okuyorum okuyorum bir bakıyorum azıcık ilerlemişim. Benlik bir yazar değil. Tavsiye etmem.
"Harry Potter'dan önce Taş Kavşak vardı." iddiasını karşılamayan kitap.
Kötü değil, bir yerden sonra sürekli "Eee?" diyorsun.
Çok güzel başladı ama finali bana göre çok düşüktü. Bir türlü ivme kazanmadı. Ve bence gereksiz uzatılan bölümler vardı.
Kafa dağıtmak için okunur.
Kitabın kapağında "Harry Potter'dan önce Taş Kavşak vardı" şeklinde bir cümle görünce nasıl bir beklentiye girdiğimi anlayabilirsiniz sanırım. Maalesef konunun büyü dünyası ile uzaktan yakından ilgisi yok. Hatta, bari Huckleberry Finn'le bağlantı kuralım diyorum (çünkü onun mirasının yaşatıldığını yazmışlar) ama çok zorlama bir bağlantı oluyor. Bu kitapta, yasadışı işler yapan ve konularında uzmanlaşmış insanlarla bir arada büyüyen bir çocuğun bu insanlardan aldığı eğitimi ve öğrendiklerini annesinin katilini bulmaya çalışırken nasıl kullandığını okuyoruz. Sık sık kullanılan argo kelimeleri yadırgadım, gereksiz geldi. Okurken sıkılmadım, hikayenin sonunu merak ediyorsunuz çünkü ama konu güzel olsa da, hikayeyi biraz fazla grift buldum. Bu kadar karmaşası ve belaltı muhabbeti olmadığı için Harry Potter her zaman bir numara olacaktır. =)
Kutsal bir amaç uğruna yetiştirilen küçük çekirge hikayesi, kahramanımız neredeyse portakalda vitaminken seçilmiş zeki çevik iyi huylu uzgörülü bi kardeşimiz, annesi ilginç , hayatına giren "hocaları" egzantriklikte uzay, hal böyleyken romanın başkişisi delikanlı da acayip bi tip olup çıkar vs vs, büyüklere masal, büyük laflar eden ciddi şeylerden sıkıldıysanız sadece ara vermek için okunur
Kanun kaçakları yalnızca doğru olduğunu düşündüklerinde yanlış bir şey yaparlarmış, suçlular ise yalnızca yanlış bir şey yaptıklarında doğru hissederlermiş.