Josefıne Klougart Gönderileri
Josefıne Klougart kitaplarını, Josefıne Klougart sözleri ve alıntılarını, Josefıne Klougart yazarlarını, Josefıne Klougart yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ne güzel olmuş, diyor kadın ve adama hafifçe sarılıyor, sanki adam kollarında çok tutarsa onun içine düşecek diye korkuyor kadın. Bedenler: dikkat edilmezse birlikte iyileşecek iki yara. Birbirine geçerek büyüyen doku, tıpkı bir çardağa ağan, bir patikanın üzerini, her şeyi kaplayan sarmaşık gibi: kök."
Sayfa 130Kitabı okudu
"Zaman geçiyor diye üzülememek, üzülmesine izin verilmemesi haksızlık, diye düşünüyor. Hep telafi edemeyeceğin bir şey yaparsın ve sonra aniden ölürsün. İşte elinden bir bardak düşürünce bu yüzden ağlar insan -başka bir şey değil, dökülen sütten, ödünç alınan zamandan başka bir şey değil."
Sayfa 125Kitabı okudu
"…Yeni bir başlangıç duygusu. Fazla sürmeyeceğini biliyor. Hissetmeye başlar başlamaz bitiverir, geçip gittiğini hissedersin -artık çok geçtir.- Hep arkadan yetişip yakalayan bir şey vardır insanı; hep bir şey vardır, çok geç kalmış."
Sayfa 123Kitabı okudu
"…çünkü dil masum değildir. Ama alevler ve silahlar. Savaşında silahların sözcüklerindir ve hep düşmanınla yatağa girme riskini yaşarsın."
Sayfa 109Kitabı okudu
"Asla bir insan başka bir insanı terk etmez, insanlar birbirlerini terk ederler, diye düşünüyorum. Hepsi olur biter işte, bir harekettir; tek vücuda dönüşülmüştür ve o vücut paramparça olur. Birine yüklenecek suç yoktur, yapılacak bir sürü hesap kalmıştır geriye, faturanın gönderileceği kimse de yoktur. Neyim varsa senin. Böyle bir duygu işte.
Borçlanılmıştır, aşkın yaptığı budur. Tek bir hareketle her şeyini kaybeder insan ve her şeyi ödünç alır sonra. Sonra hepsini taşımak zorunda kalır insan: neyi varsa, ödünç verdiği her şeyi. Öyle bir beden işte."
Sayfa 106Kitabı okudu
Görmüş olduğun, artık asla göremeyecek olduğun şeydir, o küçücük hayal kırıklıkları, bir boğaza muhtaç ve evsiz köpekler gibi peşimize takılmış susamışlık. Ve her zaman olabilecek olanı düşünmek: her masan kalkmaya yeltendiğinde yemek dilenen köpekler, her bahçe kapısından çıkışında seni bekleyen geçmişin. Ölmemiş ve geçmiş bile olmamış.
Nerelerdeymişim ben, bunu düşünüyorum, nerelerdeymişim, ne -naif. Hayır: yalnız. Ne kadar dikkatle aramışım, ne kadar berrak görmüşüm her şeyi -olabileceklerin hepsini. Sevebilecek bir insan, neredeyse; bu hep bir şeylerin ertelediği neredeyse aşk. Gerçekten nelerin ertelediği. Gerçekliğin. Her ne ise o. Senin gerçekliğin herhalde."
Sayfa 95Kitabı okudu