Gerçeklikten tiksiniyorum. Ortalama bir insan, maruz kaldığı gerçeklikleri en yakın çocukluğunda kusmalıdır. Ya çocukluğumuza tutunmalıyız ya da öldüğümüz güne.
..Çünkü ortasında tarif edilememiş sentetik bir cehennem vardır..
Bitirmek için ne kadar kendimi zorlasamda başaramadım. Hikayelerin başı sonu yok. Ne anlatılmak istendiğini asla anlamadım, tek çıkarımım sürekli intih*r düşleyen bir kişinin olması
Ben onu hayatın en güzel yerlerine davet ettim,o beni en karanlık odalarına bırakacak.Biz adil bir düzlem üzerine inşa etmiyoruz post modern ilişkimizi.
Çinlilerin aşırı tepkilerine karşıyım. Yaşlıların mutlu olmasına da…... Yetmiş yaşına gelmişsin yeterince görmüşsün dünyayı.
Gülünecek ne var bunda dostum?
Gitmek istemi neden sürekli naif olmayan yöntemlerle çözülmeye çalışıyor? Muhakkak bir aptallık hissi bırakma eğilimi var. Geride bıraktıkların biriktirme modası revaçta sanırım. Kalkmak istediğini belirt sonra çek git. Böyle gereksiz bir kurgu yapmanın hiçbir lüzumu yok.