Bu kitabı hangi kafayla aldım, okudum hiç bir fikrim yok. Nasıl bir akıl tutulması yaşamışsam artık boşluğuma gelmiş sanırım. Bir daha okumayacağım kitaplar listesine girmeyi başardı. Kitabı bitirmeme tek sebep hiçbir kitabı yarım bırakmama prensibime bağlı olmamdandır. Bir de sevmeyeceğini düşündüğün kitabı hiç okuma prensibini kazısaydım kafama zaman kaybı yaşamazdım.
Tanıtımda absürt öykü diyor ki ben absürt mizah hayranıyımdır ama kitabı hiç beğenemedim. 1,5-2 sayfalık kısa hikaye mi olur? Hadi diyelim ki oldu okurken hiç bir duygu mu geçirmez? Gülünecek gibi değil,ağlanacak gibi değil, geç bunları herhangi bir duygu bile veremedi bana. Ha tabii 'bitse de başka kitabı okusam' ı saymazsak.
Kitabı çok acımasızca gömdüm farkındayım, kimsenin de hevesi kırılsın istemem. Ama o kadar basit,yavan cümleler vardı ki kitapta bu inceleme bile fazla. Hatta iddia ediyorum benim kitaba dair bu inceleme yazım, kitabın kendisine bin basar. Bu kadar şeyi yazmama gerek var mıydı diye soruyorum kendime ama yazmasaydım deli olacaktım. Sait Faik'e selamlar olsun.
