Onlar için mutluluk en ucuz
şeydi hatta bedavaydı. Onlar
güneşli bir havadan, çimlere
uzanıp erik yerken hayal
kurmaktan, çalışıp günün
sonunda bir bankta oturup
konuşmaktan mutlu olabiliyordu.
Sana sarılmak istiyorum anne. Hani
benimle o kadar konuşurdun da bana
sarılmazdın ya! Dokunmazdın bize. “Çok
seversem, kaybederim” derdin. Bu inancın
öyle sağlamdı ki, sevmeye dahi korkardın.
Konsol Dergisi yaz aylarının sıcaklığıyla ve yepyeni kalem erbablarıyla bizi enfes dizelerle karşılıyor tekrardan. Didem Madak kapağıyla beni duygulandırdı, zira en sevdiğim şairlerden biri de Didem Madak... Vel hasıl, okuyun okuyun
Konsol 3. Sayı, diğer sayılar gibi biz kadın kalbinin o çiçek kokulu duygu bahçesinde gezdiriyor. Çok güçlü kalemler var. Duygu seline kapılmak istemeyen okumasın!!ç!......
Bizi baharın en zarif çiçek kokulu şiirleri, öyküleri ve denemeleriyle karşılıyor Konsol ailesi. Ne güzel yürekli insanlar... Her sayısında büyük hayranlık duyduğum bir dergi serisi oluyor. Teşekkürler