bazı kitapların okunmak için belirli bir zamanı vardır. bu kitabın da onlardan biri olduğunu düşünüyorum. ana karakterimiz depresif, karamsar, kafası karışık ve takıntılı sayılabilecek şekilde aşık. aşkına karşılık bulamamasının da doğurduğu ruh haliyle kendini uyuşturucuya vermiş durumda. kitabı tam okumam gereken bir zamanda okudum. daha erken ya da daha geç okusam beğenmeyebilir ya da sıkılabilirdim. ama karakterin hissettikleriyle kendi aramda kurduğum bağ sayesinde kitaptan zevk aldım. bana bazı unuttuğum duyguları yeniden hissettirdi fermuar ağız. tekrar tekrar okunup, her seferinde farklı şeyler hissedilebilecek bir kitap.
Senin de benim gibi bir alkoliğin kızı olabileceğini ve ergenlik yıllarında tıpkı benim gibi kokteylindeki alkol seviyesi ne kadar yüksekse beynindeki anksiyete seviyesinin o kadar düşük olduğunu keşfetmiş olabileceğini fark ettim. Haksız mıyım?