M. L. RIO~ EĞER KÖTÜ OLSAYDIK~
Selamm.Bugün sizlere renkitap ‘dan #eğerkötüolsaydık kitabı ile geldim. Öncekli şunu belirtmek isterim ki kitap konu itibari ile biraz ağır bir kitap olduğu için sindire sindire okunmayı hak ediyor. Bununla birlikte yazarın kalemi de kendisini çok güzel okutuyor. Hele bir de Shakespeare okumayı seviyorsanız bu kitabı
#eğerkötüolsaydık
-M.L RIO
“Zamanın adımları kişiye göre değişir.”
Karanlık ve aydınlığın, aşk ve nefretin, iyilik ve kötülüğün yani tüm zıtlıkların mücadelesinin verildiği ve pek çoğunun trajediler üzerine olduğu eserler Shakespeare eserleri. Bu kitap işte tam bu zıtlıkların oluşturduğu bir trajedi. Yedi arkadaşın konservatuvardaki eğitimlerinin yanı sıra hayatlarınında da gözler önünde olduğu bir olay silsilesinden ibaret. Oyunmu gerçekmi ayrımını yapmakta bizlerin bile zorlandığı bir yapıt. Öyle derin öyle içselleştirilecek türde.
Geçmiş ve gelecek olarak ilerleyen bölümlerde konservatuar öğrencisi Oliver’dan dinliyoruz hikayeyi. Okul yıllarında yaşadıkları sahne tecrübelerinden tutunda, duyguları ve oyunculuğun yaşamlarındaki yerine kadar ve akıl almaz bir trajediyle son yılında hapishaneye düşüp on yılını orda geçirmesi. Cinayet nedeniyle yıllarını geçirmiş olsada bu suçu onun işleyip işlemediği son sayfalara kadar gizemini koruyor. Bölümlerde hem okul yılları ve bu olay yaşanana kadar olan süreci okuyoruz. On yılın sonunda serbest kaldığında hala onu tutuklayan dedektifin asıl gerçekleri öğrenmek istemesi üzerine olayın ve yaşamlarının iç yüzüne konuk oluyoruz. Oliver, arkadaşlarının aslında sahne önünde de sahnenin arkasında da oynadığı karakterleri canlandırıyor oluşunu farkediyor acı da olsa. Herkesin bürüneceği rolü önceden tahmin etselerde hocaları seçimleri farklı yaptığında, işte gerçek kişilikler ve rekabet ozaman ortaya çıkmaya başlıyor. Yaşanan trajedi baş gösterdiğinde aralarından biri ölünce, kalanlar hayatlarının en zorlu oyunculuğuyla mücadele etmeye başlıyorlar.
Aktörler doğaları gereği değişkendir - kışkırtıcı unsurlar, duygu, ego ve kıskançlıktan oluşan simyasal yaratıklardır. Onları ısıtın, birlikte karıştırın, bazen altın elde edersiniz. Bazen de felaket.
"Gelecek; büyük, vahşi ve vaatlerle dolu olsa da aynı zamanda istikrarsız. Önünüze çıkan her fırsatı değerlendirin ve denize geri dönmesin diye ona sarılın."
"Korkum," dedi bir yıl gibi gelen bir sürenin ardından çok yavaş konuşarak, "yetenekli veya zeki olduğumdan daha çok güzelim, bu nedenle de kimse beni ciddiye almayacak. Bir sanatçı ya da birey olarak."
zavallı şahsım aldatılmıştır. oliverın meredickle olan etkileşiminin yarısı jamesle olmuş olsaydı şu an çok farklı şeyler konuşuyor olurduk. thats not the point tamam da sadece son 20 sayfada görmek tatmin etmedi. neyse dark academiadır yenur