Ölüm artık değişik biçimleriyle gündelik yaşam olasılıklarımız arasında.
Vahşet sahici olan tek şey.
Ve görüntüler değiyor bize.
Gerçek hayatın zamanı dönüştü anlatanın zamanına.
Artık her şey olabilir.
Olacaklar ancak seyredilebilir.
Dev bir ekran dünya. Herkes kendini seyrediyor. Herkes kendini seyrettiğinin farkında değil ama.
Artık ne kadar karşımızdakine teslim olmayı istesekte yapamıyoruz. Daha önce çok kırıldık. Şüpheler engelliyor bizleri. Uzak denizleri görem isteğimiz kalmadı.
Ne ölüm
Kadını anlama isteği sonuçta insanı anlama isteğidir.
İnsanı anlama isteği ise sonuçta hayatı.
Çünkü hayatı anladığımız, değer verdiğimiz ve sevdiğimiz kadar anlıyor, değer veriyor ve seviyoruz kadını.
Kadını sevdiğimiz kadar da hayatı.