Neyse. Ben bugünlerde nasılsa hep bir başlangıçta ya da bir olasılıkta kalmayı tercih edebiliyorum, sözcükler, parantezler, noktalama işaretleri ve kendi küçük çıkmazlarımla savaşmayı, yaptıklarım ya da yapmak isteyeceklerim ne olursa olsun, bir yerden sonra kaçınılmaz bulabiliyorum.