Martin Page Gönderileri
Martin Page kitaplarını, Martin Page sözleri ve alıntılarını, Martin Page yazarlarını, Martin Page yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Mən uzun müddət öz durumumu diqqətlə öyrənmişəm və bu nəticəyə gəlmişəm ki, həyata uyğunlaşa bilməməyim inadkar və ziyanlı ağlımdan irəli gəlir. O mənə rahatlıq vermir, onun öhdəsindən gələ bilmirəm, onun ucbatından mən kabuslarla dolu ev kimi qaranlıq, təhlükəli, qorxunc, cin yoluxmuş kimiyəm. Sanki canıma iblis girib və bu iblis mən özüməm.
Mənim beynim hər gün, hər gecə marafon qaçır, tələyə düşmüş siçan kimi durmadan vurnuxur.
Bu dünyanın bədbəxtliyi ondadır ki, hərə özünə görə haqlıdır.
Dünyanın mahiyyətini anlamaq marağı və cəhdi, incəsənətdən zövq almaq əslində hamıya xas olmalıdır. Ancaq belə olsaydı, əməyin hazırkı təşkili şəraitində həyat dayanardı, ona görə ki, bütün bunlar vaxt alır və üstəlik tənqidi təfəkkürü inkişaf etdirir. İnsanlar, sadəcə, işləməyi buraxardılar. Ona görə də insanlar müxtəlif şeylərə maraq göstərirlər, bəzilərini bir, digərlərini başqa şeylər maraqlandırır, yoxsa cəmiyyət mövcud ola bilməzdi və ümumiyyətlə, heç bir cəmiyyət olmazdı. Çox şeylə maraqlanan insanlar – hətta prinsipcə onları maraqlandırmayan şeylərin də səbəbini bilmək istəyirlər – bunun bədəlini yalqız qalmaqla ödəyirlər.
– Ancaq əsas odur ki, nə qədər düşünsəm də özümlə bacara bilmirəm, nə qədər təhlil etsəm də, bütün bu yerlərin nəyin üzərində bərqərar olduğunu, necə işlədiyini anlaya bilmirəm, bizim hər tərəfdən buxovlanmağımız məni öldürür, hər bir azad sözü, sərbəst hərəkəti başımıza vururlar, həm də çox bərk vururlar...
– Eh, oğlan, sən lap şairsən ki! Demək istəyirsən ki, depressiyaya düşmüsən...
– Mən həmişə beləyəm və artıq iyirmi beş ildir ki, bu depressiyadan çıxa bilmirəm.
– İnsan ona sırınan həyatın eybəcər və səfeh boşluğundan içkiyə qurşanır.
– Bu sitatdır?
– Hə, Malkolm Lauridəndir.
– Bura bax, oğlan, sən çörək alanda, satıcıya Şekspiri deklamasiya edirsən? “Kruassanlar, yoxsa şokoladlı bulkalar: budur məsələ!” İstərdim ki, avtoritetlərdən sitat gətirməkdənsə, öz sözlərini deyəsən, qoy cəhənnəm olsunlar. Əgər mənim fikrimi bilmək istəyirsənsə, sitatlar yağdırmaq çox asan məsələdir, çünki dünyada o qədər böyük yazıçı var o qədər ağıllı sözlər deyiblər ki, özümüzü çətinliyə salmağa belə dəyməz.
Əyyaşlara həmişə mərhəmət göstərir, onları müalicə, edir, hörmətlə yanaşırlar, onlar insanların qayğısı, həkimlərin diqqəti ilə əhatə olunur. Ancaq ağıllı adamlara rəhm etmək heç kəsin ağlına gəlmir. Məsələn, heç kəs demir ki: “O, insanların davranışını müşahidə edir və bundan yaman əziyyət çəkir!” Əgər dünya ədalətli qurulsaydı, Antuanın layiq ola biləcəyi əsl xeyirxah və rəhmdil münasibət bax bu olardı. Ancaq əfsus ki, ağıl ikiqat bədbəxtlikdir: əzab-əziyyət gətirsə də, heç kəs ona naxoşluq kimi baxmır.
Antuanın universitet yolu onun maraqlarının şaxələnmiş labirintinə uyğun oldu, maraqları isə daim yeniləşir, bitmək-tükənmək bilmirdi. Onun dostları az idi, çünki assosiallığın hədsiz dözümsüzlükdən əmələ gələn formasından əziyyət çəkirdi. Şəxsi maraq və meyllərinin üfüqi nəyinsə naminə zorla birləşən qruplara yolunu bağlayırdı. O özünü
Çox istərdim ki, bu avantüra qurtarandan sonra "Xalis metal qabıq"dan ibarət olan Coker kimi deyim: “Dünyamız zibildir, ancaq mən sağam və heç nədən qorxmuram”
Birinə onu çox bəyəndiyini demək səni alçaltmır. Əksinə, bu sənin gücündən və zərifliyindən xəbər verir...
Sayfa 110Kitabı okudu
