Mehmet Muharrem Akça sözleri ve alıntılarını, Mehmet Muharrem Akça kitap alıntılarını, Mehmet Muharrem Akça en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan! Küçücük bir nokta iken kendini dev sanabiliyordu. Doğruları yanlışa, yanılgılarını doğruya çevirecek kadar aldanabilme, kendini aldatabilme maharetine sahipti. Yaşadığını sanırken bile yaşamayı bilmeden nefes alıp veriyordu. Gençliğinde akıp giden hayatın değerini yaşlanınca anlıyordu. Ya gidenin ya ölenin ardından ağlıyordu. Nedense sevdikleri yaşarken veya yanlarındayken kıymetini bilmiyordu. Çok sevdiğini söyleyenler bunu anlamıyor, göremiyorlardı. Oysa hayat yalnızca bir kez verilmiş bir lütuftu ve ne yazık ki tekrarı yoktu.
Tüm denizler mürekkep olsa, ağaçlar da kalem ve kağıt söz yazmakla tükenmezdi. İnsan kördü lakin ilhama açık olanlar görürdü. İnsan çoğu zaman nankördü ancak şükrünü eda edenler müstesnaydı. Mucize görse göremez olur, bu apaçık bir sihirdir, derdi. Az bir güce ulaşsa şımarır, böbürlenirdi. Gören iken kör, işiten iken sağır, bilen iken dilsiz kalmayı maharet sayardı. Bilgiliyken cahil, cahil iken bilen biriymiş gibi davranırdı, böylelikle insan zalimlerden olurdu. Oysa uykuda olduğunu bilenler için sabah yakın değil miydi???